এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৫০
শনি চৰিত
চিন্তাৰ কি দশা ভৈল ভদ্ৰাক লগত লৈয়া
কিমতে বঞ্চিলা নৰপতি ।
কহিও ইসব কথা বিবৰিয়া যদুৰায়
জানিবে ব্যাকুল মন অতি॥
শুনিয়া কহিলা কৃষ্ণ শুনা সবে একমনে
ভৈলা যেনে অতি অনন্তৰ ৷
পৰ গৃহে পৰ অন্নে বঞ্চিয়া শ্ৰীবত্স ৰাজ
মনে পাইলা দুখ যে বিস্তৰ॥
দণ্ডে যেন যুগ যায় মনোদুখে অপমানে
দেখি ভদ্ৰা বুলিলা ৰাজাক ।
শুনা প্রভো নৰমনি দুখৰ হইবে অন্ত
শোক এৰি চিন্তিয়ো ধৰ্ম্মক॥
সুখে দুখে সমভাৱে ধৰ্ম্মপথ ৰক্ষা কৰি
সৰ্ব্বদা থাকন্ত জ্ঞানীজন ।
হেন জানি শান্তচিত্তে ধৰ্ম্মত ৰাখিয়া মতি
হিয়াত চিন্তিয়ো নাৰায়ণ॥
ধৰ্ম্ম বলে হয় সুখ দুখ মিলে অধর্ম্মত
শাস্ত্রে হেন কহয় বিচাৰি ।
দুখ অন্ত অচিৰতে হৈবে তবু মহাৰাজ
পাইবে ৰাজ্যে কৈলো নিষ্ট কৰি॥
শুনিয়া ভদ্ৰাৰ বাণী আনন্দিত নৰপতি
দিনে ৰাতি স্মৰি নাৰায়ণ।
