সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শনি চৰিত্ৰ.pdf/৩৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৮
শনি চৰিত

এতেক শুনিয়া সাধু কৰিলা চিন্তন।
সেহি নাৰী হৈতে সিজিবেক প্ৰয়োজন॥
হেন চিন্তা কৰি সাধু গৈলা শীঘ্ৰগতি।
যৈত আছে শ্ৰীবৎস ৰমণী চিন্তা সতী॥
সবিনয়ে কহে সাধু মুখে মিষ্ট বাক্।
বিপদে পৰিছোঁ মাৱ ৰাখিও আমাক॥
শুনিয়া কৰিলা চিন্তা চিন্তা মহাসতী।
বাহিৰে যাইবাক মানা কৰিলা নৃপতি॥
তথাপি শৰণাগত বিমুখ হইলে।
ধৰ্ম্ম যায় ৰসাতলে শাস্ত্ৰে হেন বোলে॥
সেহি হেতু যাইব আমি সাধুৰ সহিত।
আশ্ৰিত জনৰ সাধিবাক লাগি হিত॥
যদ্যপি জানিয়া কোপ কৰয় ৰাজন।
মাগিবোহো ক্ষমা ধৰি দুখানি চৰণ॥
এহি বুলি চিন্তা সতী চিত্ত কৰি স্থিৰ।
গৃহ হৈতে সাধু সঙ্গে আইলা নদী তীৰ।
পতিৰ চৰণ স্মৰি নৌকা পৰশিলা।
তেক্ষণে সাধুৰ তৰী ভাসিয়া উঠিলা॥
বিস্ময় মানিয়া সাধু চিহ্নিলা মনত।
থাকে যদি ইটো নাৰী আমাৰ নৌকাত॥
মোহোৰ তৰণী নালাগিবে কোনো থানে
জানিয়া ৰাণীক তোলে নৌকাত যতনে॥