এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২২
শনি চৰিত
আমি ভৈলোঁ সৰু লক্ষ্মী সে বৰ।
কৈত তোৰ লক্ষ্মী এবে বৰ্ব্বৰ॥
প্ৰথমে কৰি আছোঁ ৰাজ্য নাশ।
দিছোঁহো দুৰ্ঘোৰ অৰণ্য বাস॥
স্ত্ৰীভেদ কৰিবো শেষে সম্প্ৰতি।
জানিবি নিশ্চয় অৰে কপটি॥
সৰ্ব্বঘটে থাকি বিচাৰোঁ আমি।
ত্ৰিভুবনে পুজ্য জগত স্বামী॥
ত্ৰেতাযুগে জাত বৈকুণ্ঠ পতি।
দশৰথ সুত ৰাম সুমতি॥
মোহোৰ কোপে গৈলা ঘোৰ বন।
সঙ্গে ভাৰ্য্যা সীতা ভাতৃ লক্ষণ॥
লক্ষ্মী স্বৰূপিনী জানকী সতী।
ভুঞ্জিল অশেষ যাতনা অতি॥
অৰণ্যে হৰি নিলা দশাননে।
বাস ভৈলা শেষে অশোক বনে॥
দক্ষৰ অপূৰ্ব্ব বৃত্তান্ত শুন।
যজ্ঞনাশ ছাগমুণ্ড ধাৰণ॥
শিৱ জায়া সতী তেজিয়া কায়া।
জন্মিলা হিমালয় গৃহে গৈয়া॥
শনিৰ প্ৰভাব এহি সকল।
দেখিও দুৰ্ম্মতি মোহোৰ বল॥
