পৃষ্ঠা:শঙ্কৰদেৱ.pdf/১৪৬

১৪ A শঙ্কৰদেৱ । গুণমালা পুথি ৰচনাৰ বিষয়ে গুৰুচবিএত আছে- এদিন নৰনাৰায়ণ । ৰজ পণ্ডিতসকলেৰে সৈতে সতা পাতি বহি আছে ; শঙ্কৰদেৱো তাতে আছিল ৷ এনেতে ৰজাই পণ্ডিত ম গুলীক সুধিলে "াৰস্বচ্ছ ভাগৱত শা, বহি ভাত ৰান্ধোতে গাব পৰাকৈ আপোনাসকলে ৰচনা কৰি দিব পাৰে নে । ?" পণ্ডিতসকলে উত্তৰ দিলে,--“মহাৰাজে যদি হাতী এটি মাৰি ভুৰুকাত ভৰাই দিব পাৰে, আমি ও এই কাম। কৰিব পাৰিম।” শঙ্কৰদেৱে গুণমালা । পৃ হৰ ৫ আধ্যা আগেযে চন। কবি ৰাখিছিল । , তেওঁ এই কথা শুনি বহালৈ উভতি আহি প্রথম মধ্যা ৰচনা ক'ৰ পুথিখনৰ পিঠিৰ পিনে হাতী এটাৰ অরতি এটসাকি পুথিখন ভুৰুকা এটাত উ<াত ৰজাক দিলে । তাই এহ কাৰ্য্যত নগোষ পাত শঙ্কৰদেৱ ব আমন দি বস্থলাত সন্মাণ কৰ সক লৈাৰে ওপৰত ধন্য ণ ৰ জ। পা। তল । শঙ্কৰদেৱে চূণপোৰা ত সত্ৰ কৰি । থাকোতে নাৰায়ণ দাসক { ঠাকুৰ আ ত৷ ) শৰণ কি গুণমাল৷ শাম্ব দিছিল । অপ্ৰত্যে সেট গুণমালাত, *ি পট৩ নাৰায়ণ ৰজাক দিবলৈ ৰচিত হো বা প্ৰথম তাধ্যা নাছিল । শঙ্কৰদেৱে বৰদোৱা এৰি ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ উত্তৰপাৰে পিঙ্গৰিত এৰাতি থাকি তাৰ পিছত গাংমৌত সত্ৰ পাতি থাকেঁাতে, শিঙ্গৰি নিবাসী আ তাৰ পিছত বিশ্বনাথ দেৱালয়ত দেবীপূজা কৰি থকা সতানন্দ ব। দেবীদাস নামে কায়স্থ এজনক শিষ্য কৰি গুণমালা পুৰি দিছিল। ইয়াৰ দ্বাৰাই বুজিব পৰ। যায় বে তেওঁ বৰদোৱাত থাকোতেট গুণমালা পুথি ৰচনা কৰিছিল। । অৱশ্যে সেই প্রথম আধ্যাত। বাজে ।