পৃষ্ঠা:শঙ্কৰদেৱ.pdf/১২৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

eে শতৰদেৱ এক পাখি । মুচ্ছা গৈল কম্মি বীৰ ভৈল অধোমুখ ॥” কক্স গতকৈ বীৰ। কৃষ্ণমো এই কথা স্বীকাৰ কৰিব লগীয়াত

“কিনো ইটো দাৰুণ শেখ বীৰ গোট ।

গেছৰণত বীৰ ৰস কৰুণ ৰস ইত্যাদিৰ দৰে হাস্ত ৰসৰে Lর নাই। এডোখৰ বিখ্যাত স্কুন। তুাল দি আমাৰ কথা ডাঠ রব। -- কুকৰ বিয়াৰ সভাত বহি সকলে। দেৱতাহ ধম বস্তু উছগা ফ্লাষিছে , মহাশিৱও সেহ সততে . “কন্তু তেওঁৰ দিবলৈ একে৷ নাই ; গতিকে তে ও লাজত পৰি গুণিব লাগিছে। পেও কথ। । রায়ারমেরে ফেনেকৈ হাহি উঠাকৈ বর্ণন) কাছে চোৱা--*সবে। । রেমাণে উৎসর্গি আছে। মনে মনে হৰে গুণত পাছে ॥ কি দিবে। থাৰে কৰে । কোন কৰ্ম্ম । ৰাধৰ বশ সিরে। ব্যাড্রট # হাতে লৈয়। শূল ডক। ঘৰে বাজে মোৰ একেটি গক ৷ সৰ্পৰ কযন সৰ্পৰ ক। বঞ্চণ গায়ে৷ সৰ্প-অলঙ্কাৰ ॥ শৰত কাছে 'অদ্ধচত কলা । শব্যে ও গাস্থি আৰ্চে' মালা ৷ বোকণ্ডিত আছে ৩য়ৰ ধ্বনি । ক্লাব দিলে লাজ হৈবো সমূলি ৷ ছেট মনে গুণি নপাই খুজি । কবিলাক মনে মনে গপি মহাদেৱে তললৈ মুৰকৈ ভাবিব লাগিছে, বিক সৰ্ব্বজান , তেওঁ মহাদেৱৰ মনৰ ভাব বুজিব পাৰি হাত। যোৰকৈ গায়হকৈ মাত লগালে । - ‘কৰযোৰে ক্লফে মাত বুজি শর জানে নলাগয় আন । হুয়ো সুপ্ৰসন্ন দেব ঈশাম ।' এই তথ্য গুলি ধৰা পৰি মহাদেৱে আৰু বেছিকৈ লাজ পাই অমৃদ্ধ• বtaকহেন শুনি হৰে ছ৫শ লাগি । বুজিলনথ স্কঞ্চে অ্যাস {f । ভৈলোহো লঘু ত্ৰিদশৰ মাজে । ভৈল অহান শিখাই কাজে * কেনে (hamorou৯) সুন্দৰ কেীভুকপূর্ণ অথচ গম্ভাৰ