এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
লোককলা ওজাপালি আৰু সমাজ
অগ্ৰণী ভূমিকা গ্ৰহণ কৰি আহিছে। অসমীয়া ভাষা হিচাবে লিখিত ভাষাক স্কুল-কলেজ, বিশ্ববিদ্যালয়ত স্বীকৃতি দিয়া হৈছে। কিন্তু থলুৱা ভাষা সংৰক্ষণৰ ব্যৱস্থা কোনো লিখক বা সাহিত্যিকে আজিলৈ কৰা দেখা নাই। লোককলা বা লোক কৃষ্টি সমূহ জীয়াই থাকিবলৈ হলে থলুৱা মাত-কথা বা ভাষাক সংৰক্ষণ কৰাৰ প্ৰয়োজন নুই কৰিব নোৱাৰি। ঢুলীয়াৰ ভাওৰীয়া, ওজা বা ভাওৰীয়াৰ ডাইনাপালী কিছুমান শব্দ ব্যৱহাৰ কৰে। যিবিলাক শব্দ লিখিত ভাষাত ব্যৱহাৰ নহয়।
দাউনাচলি
নাহয
নষ্ট য
গজমুৰা
মাননাই মাৰা
ভিঠিমৈৰা
ভিঠাত দুৱৰী গাজা
ধেমনী
লালে মাইহ্নে
ভকোলোকো
সেফলোৰ দেখি
বাৰভাতেৰী
ৰহাত্তলে য
সাপ্তাসাপ্তী
৭০
