পৃষ্ঠা:লীলা.pdf/৬৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৫৮
লীলা ৷

কপালে বোৱায় তাৰ ভাপ বিৰিঙ্গনি;
তৃতীয় চাহনি সোঁতে ঢৌৱাই প্ৰকৃতি,
লীলাময় ভাবে লয়, জগত সংসাৰ!
ক্ষণে মেলা, ক্ষণে তৰা, ক্ষণে জাপ যোৱা,
লীলাজ্যোতি ভাব-পাখি দেখি মেলা-তৰা
উলাহত চালি ধৰি মন-পখী মোৰ,
উৰি গই আহে চুমি অৰ্ধ-আত্মা তাৰ,
নিমিষে আকাশী বাটে;—দুৰ-দুৰণিত।
ফুলোঁ ফুলোঁ পাহীটিয়ে, পুঁৱতী নিশাৰ,
পালে সূৰ্য্য দেখা; বিকসিত পদ্মফুল,
হৃদি সৰোবৰ শোভি। শান্তিৰ সৌৰভে
জুৰালে পৰাণ মোৰ;—পৰিমল ভাগী।