এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
পৰিল নিজম পুৱা, সৃষ্টি-উৎপাত;
মিটিকালে বতৰৰ কলা-পৰা মুখে।
সলালোঁ গাড়ীৰ গৰু, 'গাড়োৱান' তাৰ,
নতুন যোগান লই; আগুৱালোঁ পুনু
নতুন উছাহে ধীৰে-শাঁতে। নিটিকালে
ধীৰে ধীৰে সাংসাৰিক লীলা। পাহৰিলোঁ
পাৰ হোৱা সৃষ্টি-লীলা, অপায় অপাৰ।
দ্বিতীয় যোজন পথ, ক্ৰমে অতিক্ৰমি
পালোঁ গই পুন্যস্থান, আতি বিতোপন।
নামত গৰম পানী। পবিত্ৰ নিজৰা।
উতলিছে সদা। তাপিত হিয়াৰ যেন
উগাৰিছে শোক-অশ্ৰু ধৰণী মাতৃয়ে।
পৱিত্ৰ ধাৰেৰে তাৰ বাগৰিছে নই।
চেঁচনি উপমা ধৰা। হৃদয়ৰ তাপ-ভাপ
পৰিছে উপচি যেন, পানীকৃত হই;
আত্ম বুজনিত। নৰক আদৰ্শ থল।
