পৃষ্ঠা:লীলা.pdf/২৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১। সৰ্গ।
ওলটা যাত্ৰা।

 সমাপন শুভকাৰ্য্য। দিন তিনি পাচে
ৰঙপুৰী বহাঘৰ এৰি দিহাদিহি,
পিতৃ-মাতৃ চৰণত লভিলোঁ আশীষ।
উলটিলোঁ প্ৰিয়া স'তে পৰ্ব্বত উদ্দেশি,
ৰাজকাৰ্য্য য'ত। বাটৰুৱা দিন চাৰি
জ্যেষ্ঠাৰ সঙ্গত। নাছিল ভাবনা মোৰ
পথ-সম্বলৰ, সহোদৰা যতনত।
দিন সাত জিৰণিত; জ্যেষ্ঠাৰ বহাত,
গোলাঘাট চহৰত। কৰিলে শুশ্ৰূষা
দেবী, নিজ মাতৃৱত, অপত্য স্নেহত।
জ্ঞান-উপদেশ দিলে নৱ সংসাৰৰ,
দ্বাদশত-ভৰি-সিয়া নৱ বোৱাৰীক।
বন্দি-পাম-পদ্মযুগ মাগিলোঁ বিদায়;—
আহিলোঁ যোজন পথ, এৰি সেই ঠাই।
পতি, পত্নী আৰু এটি লগুৱা সাৰথি।
গোযান বাহন। প্ৰৱেশিলোঁ আহি ক্ৰমে
অৰণ্যৰ মুখভাগ, সন্ধিয়া পৰত।