পৃষ্ঠা:লভিতা.pdf/৪৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
প্রথম অঙ্ক—৩ দৰ্শন]
লভিতা
 
 

লভিতা। কৰ কৰ, গুলী কৰ।

পুঃ চাহাব। নাই মানেগা বাত্, নাই মানেগা, অল্ ৰাইট।

(সশস্ত্ৰ সৈন্যক হুকুম দিয়ে।)

পুঃ চাহাব। চা--ৰ্জ।

(তৎক্ষণাৎ পাঁচ, ছয়টামান বেয়নটধাৰী চিপাহীযে ঘেৰাও কৰি বেয়নেট্‌বোৰ টোৱাঁই পৰে। এনেতে চঃ চাহাবে হাত ডঙাত সিহঁতে সেই দৰেই টোৱাঁই ৰৈ থাকে। চাৰিও ফালৰ মানুহবোৰে চিঞঁৰি উঠে।)

লভিতা। (বলিয়া হৈ কান্দি কান্দি) হিঃ হিঃ হিঃ ভয় দেখুৱাইছা চাহাব ভয়—ভয়? হিঃ হিঃ হিঃ গুলী কৰিবা। চঙীনেৰে খুচি মাৰিবা? মৰণৰ ভয় দেখুৱাবলৈ আহিছা? আজিৰ ছোৱালীয়ে ভয় নাখায় চাহাব। গোটেই বৃটিছ্ গৱৰ্ণমেণ্টৰ বন্দুক, বৰতোপ আনিলেও চাহাব এই ভেটিৰ পৰা এক খোজে আঁতৰ কৰিব নোৱাৰা জীয়াই থাকো মানে। মোৰ ভেটি, মোৰ ঘৰ, মোৰ মাটি, মোৰ দেশ—ইয়াত মোৰ মাতিবৰ অধিকাৰ আছে। নাযাওঁ। নাযাওঁ। মই ভেটিৰ পৰা নাযাওঁ।

(লভিতাৰ মূৰ্ত্তি দেখি আটাইবোৰ সৰগ্ পৰা মানুহৰ দৰে থৰ হৈ থাকে।)

আঁৰ-কাপোৰ
———