পৃষ্ঠা:ল'ৰা-ছোৱালীৰ ৰং-ঘৰীয়া খেল.pdf/২৩

গৈ গৈ যেতিয়া শেষৰ ল’ৰাটোত পৰিবগৈ, শেষৰ ল’ৰাটোৱে “ হ’ ” বুলি চিঞৰ মাৰি দিব। চিঞৰ শুনা মাত্ৰকে শাৰীৰ সকলো ল’ৰা আগলৈ লৰমাৰি শিক্ষকে অলপ নিলগত নিৰ্দ্ধাৰিত কৰি দিয়া সীমা পাৰ হ’বলৈ চাব। সীমা পাৰ হোৱাৰ আগতে যিমান পাৰে বাঘে ছুবলৈ চাব। যি বোৰক ছুই দিয়ে সেইবোৰ মৰা পৰে আৰু পাছৰ খেলত যোগ নিদিয়ে। যি শেষলৈকে থাকে তাৰ জয়।
       এইটো দল খেলো কৰিব পাৰি। দুদলৰ এলে শাৰী পাতিব আৰু আনদলে এটা বাঘ পঠিয়াই দিব। তাৰ পিছত সিদলে শাৰী পাতিব আৰু ইদলে বাঘ দিব। কেইবাৰ প্ৰত্যেক দলে খেলিব শিক্ষকে ঠিক কৰি দিব। যি দলৰে বেছিকৈ মৰা পৰিব সেই দলৰে পৰাজয়।

( ১8 ) বাঘৰ ভয় :—
       ল’ৰাবোৰে শাৰী পাতিব। শাৰীটোৰ ল’ৰাৰ মুখা-মুখিকৈ, চিকোটা খেলৰ দৰে, এটা বাঘ থাকিব। বাঘে ক’ব “বাঘ বাঘ”। শাৰীৰ ল’ৰাবোৰে ‘খালে ঔ খালেঔ” কৈ আগলৈ লৰ মাৰিব আৰু নিৰ্দ্ধাৰিত কৰি দিয়া সীমা পাৰ হ’ব। বাঘে যিমান পাৰে সীমা নৌ পাৰ হওঁতে ধৰিব। চিকোটা খেলৰ দৰে।

( ১৫ ) ধোদ :—
       ঘাই ল’ৰা এটা খুটাৰ দৰে ঠিয় কৰি ৰাখিব। বাকী বোৰ ল’ৰাক নিলগলৈ পঠিয়াই দিব। ঘাই ল’ৰাটোৰ ওচৰত দুটা ল’ৰাক হাতত গাঁঠি দিয়া ৰুমাল দুখন দি চাবুকদাৰ কৰি ৰাখিব। শিক্ষকে ইঙ্গিত দিয়া মাত্ৰে নিলগত থকা ল’ৰাবোৰে লৰমাৰি আহি ঘাই