পৃষ্ঠা:মৰমিয়াল পৰীজনী.pdf/২১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
নেভিগেশ্যনলৈ যাওক সন্ধানলৈ যাওক
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

চৰাইৰ শাওপাত

কুলিজনীৰ হেৰাল মাত

 শ শ বছৰৰ আগৰ কথা। তেতিয়া মানুহতকৈ গছ-গছনিহে বেছি আছিল। গছত ফুল ফুলি জকম্কাই থাকে। ফল ডাল ভৰি থাকে। বনত থকা জীৱ-জন্তুবোৰৰ বৰ মিল্। তেনে হাবি এখনতে কাঠৰোকা, মাছৰোকা, দহিকতৰা, কুলি, কাউৰী আদি অনেক চৰাই একেলগে মিলিজুলি আছিল। বছৰে বছৰে হাবিখনত নতুন নতুন পোৱালি হয়। ডাঙৰ হৈ গীত গাই সুহুৰিয়াই গোটেইখন ৰজন্‌জনাই তোলে।