শইকীয়া ছাৰৰ অংশ গ্ৰহণে আলোচনাটোক আৰু এখোজ আগবঢ়াই নিলে।
তেখেতেও ৰূম তিনিটা সজালে। ওপৰ মহলৰ প্ৰভিজন ৰাখি থৈছে। সজাব। ফাষ্ট ফ্ল’ৰটোত চি-আই-শ্বীট লগাব। নহ'লে গৰম হয়। টাটাই হেনো ফাইবাৰ চি-আই-শ্বীট এবিধ উলিয়াইছে। গৰম যথেষ্ট কম হয়। মজবুতো হয়। আনকি শিল বৰষুণ আহিলেও বেছি শব্দ নকৰে। মুঠতে সেইবিধ চি-আই-শ্বীট লগালে বহুত টেনশ্বন ফ্ৰী! খালি কথাটো হ’ল এইবিধ চি-আই-শ্বীট এতিয়াই মাৰ্কেটলৈ অহা নাই। দুই এদিনতে নিশ্চয় আহিব। তেতিয়া.....।
“এটা কথা কি জানে শইকীয়া, এইবোৰ ডেৰশ-দুশ টকীয়া লোকেল মিস্ত্ৰী লগাই ঘৰৰ কাম কৰাবই নাপায়। কেইদিনমান যোগালী কৰি কৰণি এখন আৰু ওলোম এডাল কিনি ল’লেই হৈ গ'ল আৰু মিস্ত্ৰী! ক’ত কেইটা বিশ মহলীয়া বিল্ডীং বনালে তাৰহে হিচাপ দিবহি। ইহঁত চব বদমাচ। মই মানে আজিলৈকে নিজাকৈ ঘৰ এটা নবনাব পাৰো, কিন্তু মোৰ আইডিয়া পুৰা আছে।”
নিজাকৈ ঘৰ এটা নবনোৱাকৈয়ো ঘৰ সজাৰ বিষয়ে যথেষ্ট আইডিয়া সঞ্চয় কৰি ৰখা দুৱৰা ছাৰৰ কথাত আলোচনাই এক নতুন মোৰ ল’লে।
ইন্দ্ৰাণী বাইদেৱেও যথেষ্ট ডাঙৰ বিল্ডীং এটা বনাই আছে। তলত পাঁচটা ৰূম, ওপৰত তিনিটা আৰু আগফালে এটা বেলকণি! কাম ধামধুম আগবাঢ়িছে। বাইদেউৰ অৱশ্যে এটাই ভাল হৈছে যে ঘৰ বনোৱাৰ বিষয়ে নিজে টেনশ্বন ল’বলগীয়া হোৱা নাই। ভিনদেৱে সকলো কামৰ তদাৰক কৰি আছে। ক’ৰ ইটা, ক'ৰ বালি, ক’ৰ কাঠ, ক’ৰ চিমেন্ট এইবোৰ চব বাৰ্ডেন ভিনিদেৱে লৈছে। কৰাৰ ভিতৰত বাইদেৱে কেৱল চে’কত চহী কৰে আৰু দুই-তিনি দিনৰ মূৰে মূৰে আবেলি ঘৰটোৰ সমুখত গাড়ীখনৰ পৰা নামি চানগ্লাছযোৰ নোখোলাকৈয়ে এক নাটকীয় ভংগীত এপাক মাৰে।
বাইদেউ যোৱা দেখিলেই হে’ড মিস্ত্ৰীজন প্ৰায় দৌৰি অহাদি আহে। অভ্যাস বশতঃ সোঁহাতখন চালাম কৰাৰ ভংগীত কপালত এবাৰ লগাই হাঁহি এটা মাৰে।
“আপ্নি চিন্তা নাকৰিব মেডাম.... ঘৰটো বহুত বঢ়িয়া হ’বে.....এতিয়াই আপ্নি ধৰব্ নাই পাৰ্বে....ফিনিচিং হোৱাৰ পৰে জান্তে পাৰ্বে.... আপ্নি
