কি বুলি ভাৱা মোক? আনিম বুলি কৈছিলো যেতিয়া, আনিহে এৰিলো...” থিক এনে এক ভাৱেই প্ৰকাশ কৰিব বিচাৰিলে তেওঁ তেওঁৰ শৰীৰি ভাষাৰে।
পিছৰ দহটা মান দিন বিৰাট ব্যস্ততা।
বাই-ভনী, মাহী-পেহীৰ পৰা আৰম্ভ কৰি, চিনাকি মহিলা, বান্ধৱী সকলোলৈকে বিভিন্ন উজুহাতত বৰুৱানীয়ে ফোন কৰিবলৈ ধৰিলে। ইটো-সিটো কথা পতাৰ পিছতে প্ৰসঙ্গটো টানি আনে এপাক ফুৰিবলৈ যোৱাৰ, নিজৰ গাড়ীত যোৱাৰ, আজিৰ যুগত নিজৰ গাড়ী এখন কিমান জৰুৰী, ইত্যাদি ইত্যাদি। ইফালে নন্দু ব্যস্ত ড্ৰাইভিং শিকাত। আৰু নন্দিনী?
অন্য হাজাৰটা কথাৰ মাজতো তাইৰ মনত কুট্কুটাই থাকে এটা প্ৰশ্নই, এই গাড়ীখন কিনাৰ কথাটোত দেউতাকৰ বাৰু অন্য কি কথা থাকিব পাৰে।
কথাটো দেউতাকক পোনে পোনেই সুধি ল’ব পাৰে তাই। কিন্ত নুসুধিলে। ৰহস্যটো নিজেই বাহিৰ কৰিব এদিন তাই। তেতিয়াহে মজাটো পাব। আনে ভেদ ভাঙি দিয়া ৰহস্যৰ মজাই বা ক’ত?
এই ভেদ ভাগিবৰ বাবে অৱশ্যে বেছি দিন অপেক্ষা কৰিবলগীয়া নহ’ল তাই।
পিছৰ দেওবাৰে, আবেলি থিক তিনি মান বজাত নন্দিনীহঁতৰ গেইটৰ সমুখত বাইকৰ পৰা নামিলহি প্ৰদীপ ফুকন।
এই কেইদিন নগৰখনৰ বিভিন্ন স্থানত নন্দিনীয়ে দেখি আহিছে সৰু-ডাঙৰ অনেক প'ষ্টাৰ। ৰামধেনু থিয়েটাৰ'ৰ প'ষ্টাৰ, বেনাৰ, হৰ্ডিং। প্ৰায় প্ৰতিখন প'ষ্টাৰ, বেনাৰতেই শোভা কৰিছে বিশিষ্ট অভিনেতা-অভিনেত্ৰীসকলৰ বিভিন্ন নাটকীয় ভঙ্গিমাৰ চিত্ৰ। বেছিভাগ প'ষ্টাৰতে শোভা পাইছে এক ডেকা-গাভৰু যুতিৰ নিবিড় আলিঙ্গনাবদ্ধ ভঙ্গিমাৰ চিত্ৰ। সিহঁত হালৰ কাষতে সাতোটা ৰঙৰ সংমিশ্ৰণেৰে লিখি থৈছে, “কেৱল তোমাৰ বাবেই”।
নন্দিনীয়ে জানে, এই নগৰখনত ভ্ৰাম্যমান থিয়েটাৰ মানেইতো প্ৰদীপ ফুকন!
কাৰোবাৰ ঘৰৰ সমুখত তেওঁৰ বাইকখন ৰোৱাৰ অৰ্থই হৈছে এটা টিকেট। হয় চীফ-পেট্ৰন, নহয় পেট্ৰন। নামটো শুনিলেই মনটো ভাল লাগি যোৱা, গহীন-গহীন লাগি যোৱা, থিয়েটাৰ-থিয়েটাৰ লাগি যোৱা এটা টিকেট।
দামটো?
॥ ১০৬ ॥
