এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
লগে লগে নাচ চলিল। তাৰ পাছত আকৌ এজনীয়ে লগালে:—
(৪)
“দেউতা ওলালে বাটচৰাৰ মুখলৈ
দুলীয়াই যে পাতিলে দোলা ঐ লাৱৰী
দুলীয়াই পাতিলে দোলা।
কাণতে জিলিঙিল (গ) নৰা-জাঙেপাই (ঘ)
গাতে গোমেচেঙৰ (ঙ) চোলা ঐ লাৱৰী
গাতে গামেচেঙৰ চোলা।”
আকৌ এজনীয়ে লগালে:—
(৫)
“চকলা যে কাটৰে মই পণি (চ) কাটিলোঁ—
লেডেঙৰ কোঁপলৈ চাই।
আজি নিকা অপনত বেয়া কৈ দেখিলোঁ
পণিকনে অৰাব পায়।”
(গ) জিলিঙিল—জিলিকিল।
(ঘ) নৰা জাঙেপাই—জাংফাই কেৰু।
(ঙ) গোমেচেঙৰ—গোমচেঙ। অসমত গোমচেঙ্ নামৰ এবিধ বৰ উৎকৃষ্ট কাপোৰ আছিল; কিন্তু আজিকালি লোপ পৰি আহিছে। পাশ্চাত্য সভ্যতাৰ ফল।
(চ) মিৰিৰ প্ৰায় সকলো ডেকা-গাভৰুৱে সৰু সৰু কাঠৰ ফণিৰে মূৰ মেলায়। সেই ফণিখন সিহঁতে প্ৰায় সদায় খোপাতে ৰাখে। ফণি মিৰি ডেকা-গাভৰুৰু এটা বৰ লাহৰ বস্তু।
