এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
উপজি পুৱাতে উঠি লুইতত শুচিস্নাতা
কপালত ৰক্তিম অৰুণ
নীল পাহাৰত আয়ে মোৰ
মেলি দিয়ে সুবাসিত চুলিৰ অৰণ্য।
মৌ-সনা মাতষাৰি।
ঘোষা-পদ-বৰগীতে ৰজনজনাই
আখল মাৰলঘৰ তাঁতবাটি কৰা মোৰ আই!
ৰূপালী ফেম্ত বন্ধা সোণালী অতীত
ধূলি-মাকতিৰে শিতানৰ বেৰত ওলমে |
মই আত্মতুষ্ট উদাসীন
জননীৰ নিস্তেজ সন্তান
পিৰালিত ৰ’দ লওঁ সুখেৰে টোপনি যাওঁ
মাতৃৰ গভীৰ ব্যাথা নেবাজে প্ৰাণত।
১৯৭১ চন।
দুভাগ পূজা
ওচৰা-ওচৰিকৈ দুভাগ পূজা।
বছৰটোৰ হাবি-বন চাচি চুৰুকি
এই পিনে দেবীৰ প্ৰতিষ্ঠা,
সৰল বিশ্বাস আৰু ভকতিৰ উপচাৰে
দুৰ্গতি নাশিনী মাতৃ পূজা আৱাহন।
নিকা আকাশত আৰতিৰ সহস্ৰ প্ৰদীপ
বতাহত হোম-গন্ধ শেৱালি সুবাস।
চণ্ডীৰ সুৰে সুৰে যেন
কিবা অপাৰ্থিব সন্ধানত
মনে পাখি মেলে আকাশ ধিয়াই।
