এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫
শ্বহীদ-তৰ্পণ
কি ফুলে ফুলালা
আই অসমীৰ চৰণ দুখনি?
কি গোন্ধে ভৰিল
ভাষা-জননীৰ নিষ্প্ৰভ ফুলনি?
সেই ৰং সেই সুৰভিৰে
আজি শত হিয়া উখল-মাখল।
ধনশিৰি-ভোগদৈ কলঙৰ ৰঙচুৱা পানীয়
একাকাৰ হৈ ব’লে
লুইতৰ বিশাল বুকুৰে;
সেই পথে উজাব লাগিব,
চকু-লোৰ সাগৰৰ পাৰকূল নাই।
অতগছি তেজৰ প্ৰদীপ!
পোহৰত নিজকে চিনিম
আৰু শতৰু চিনিম।
মৃত্যু-ভয়হীন ভীষণ প্ৰতিজ্ঞা
অম্লান হৃদয় জবা
আজি তাৰেহে তৰ্পণ হব প্ৰাণৰ শ্বহীদ!
১৯৭৩ চন।
