পৃষ্ঠা:মহিলা কীৰ্ত্তন.pdf/৩১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(২৯)
মহিলা কীৰ্ত্তন


(পদ) নাবাঞ্চোহো আন, মাধৱ তোমাৰ, চৰণ সেৱাত পৰে।
 মুকুতি দাতাক, অবাধে খুজিবে, আন কোন বৰ নৰে॥
 হেন জানি প্ৰভু, যত দুঃখ ভোগ, দূৰতে তেজিয়া থৈলো।
 পৰম পুৰুষ, তোমাৰ চৰণে, সদায় শৰণ লৈলো॥
 প্ৰণত পালক, তোমাৰ চৰণে, লৈলোহে৷ আবে শৰণ।
 ভয় শোক মৃত্যু, গুচয় যিমতে, ৰক্ষা কৰা নাৰায়ণ॥
 ভণিলা শঙ্কৰে, শুনা সৰ্ব্ব নৰে, ন কৰিয়ো জন্ম বৃথা।
 শ্ৰৰনতে সুখে মোক্ষ পদ পায়, শুনা হেন কৃষ্ণ কথা॥
 হৰিৰ কীৰ্ত্তন, কৰিয়া পাপৰ, মুগুত মাৰিয়ো বাৰি।
 আন কাম এৰি, বোলা হৰি হৰি, পলাওঁক পাতক ছাৰি॥


(ঘোষা) ) গোসাঁইক লগত লৈ চলে বসুদেউ
 ফনাই ধৰিলে ছত্ৰ।
 অন্ধকাৰ গুচিলে যমুনা শুকালে
 পশিলে নন্দ গৃহত॥


(পদ) স্মৰণ মাত্ৰকে যি হেতু দোৰ্ঘোৰ
 সংসাৰ দুঃখ হস্ত।