পৃষ্ঠা:মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱৰ বাণী.pdf/৩১৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৯৫
মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱৰ বাণী।

কালৰ বিক্ৰম প্ৰকৃতিৰ গুণচয়।
বৈকুণ্ঠপুৰত কদাচিত নাহিকয়।
সৰ্ব্বক্ষণে অখণ্ড আনন্দ জয় জয়।
কেৱল ভকত তাতে নিবাস কৰয়॥”

(ভাগ, দ্বিতীয়, ১৯৮-১৯৯

ৰূপ, “অতি আনন্দিত বিষ্ণুৰ স্থানে।
 সৱে চতুৰ্ভুজ পুৰুষ মানে॥
 যতেক ৰমনী লক্ষ্মী প্ৰত্যেক॥”

(কীৰ্তন, ২১৯-২২০ )

 কেৱল গলত কৌস্তুভ মণি নাথাকে।

 মহাপুৰুষ মাধৱদেৱে এই বিভাগ সম্বন্ধে কয় :—

“শুনিয়োক কহোঁ এবে কৰিয়া যুগুতি।
জীৱন মুকুতি আৰু পৰম মুকুতি॥
এই দুই ফল মহা মুকুতি প্ৰধান;
অন্য ফলান্তৰ যেন কহোঁ বিদ্যমান।
কৃষ্ণৰ শ্ৰীমন্ত কথামৃত যিটো জন।
কৰে ঘৰে বসি সুখে শ্ৰৱণ-কীৰ্তন॥
অনুবৃত্তি চিন্তি যিটো ভকতি বঢ়াৱে।
দুৰ্ল্লভ বৈকুণ্ঠ সিটো সুখে গৈয়া পাৱে॥।”

(ৰত্নাৱলী, ৪৭৪-৪৭৫)