পৃষ্ঠা:মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱৰ বাণী.pdf/৩১১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৮৯
মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱৰ বাণী


এই মায়া ত্রিগুণময়ী আৰু দুৰতিক্রম্যা। তাৰ তৰণৰ একমাত্র উপায় ঈশ্বৰত শৰণ আৰু ভজন। যেনে,—

“দৈৱী হ্যেষা গুণময়ী মম মায়া দুৰত্যয়া।
মামেৱ যে প্রপদ্যন্তে মায়ামেতাং তৰন্তি তে॥”

(গীতা, ৭৷১৪)

 ভগৱন্তৰ মায়া জানিব পাৰিলেই জীৱ সাক্ষাৎ ভগৱৎ-পদ প্রাপ্ত হয় *।

 আকৌ বিমুক্ত স্বৰূপ পৰমেশ্বৰৰ অবিদ্যা আৰু বন্ধন লৈ যি তর্ক বিৰােধ এয়ে ভগৱানৰ সেই মায়া †।

প্রকৃতিয়ে মায়া :—

“মায়ান্তু প্রকৃতিং বিদ্যান্মায়িনন্তু মহেশ্বৰম ।
তস্যাৱয়ৱভূতৈস্তু ব্যাপ্তং সর্বমিদং জগৎ৷৷”

(শ্বেতাশ্বতৰােপনিষদ, ৪৷১০ )

 প্ৰকৃতিৰ নাম মায়া। এই প্রকৃতিক সৃষ্টি-স্থিতি-প্রলয় কালত নিজ অধিকাৰত ৰাখোঁতা মায়াৰ স্বামী ঈশ্বৰক মায়ী বােলে। এই মায়ী (ঈশ্বৰ) য়েই স্থূল-সূক্ষ্ম অবয়বেৰে সকলাে চৰাচৰ জগত ব্যাপ্ত হৈ আছে।


  • ভাগৱত, ১৷৭৷৩১

† "সেয়ং ভগৱতো মায়াযন্ময়েন বিৰুধ্যতে।
ঈশ্বৰস্য বিমুক্তস্য কার্পণ্যমুত বন্ধনম্ ॥” (ভাগৱত, ৩৷৭৷৯)

২৫