এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮০
মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱৰ বাণী
কিবা প্ৰীতি সাবিবেক গৃহ পুত্ৰাদিত।
এহিহেতু অনিত্য থাকয় কদাচিত॥
(ৰত্নাকৰ ভাঃ, ৯৯৮-৯)
১৯। মায়ায়ে মোহিত হৈয়া কৰ্ম্মক বাখানে॥
বেদৰ পুষ্পিত বাক্যে মতি ভৈল যাৰ।
তপ-জপ যজ্ঞাদিক দেখিলেক বৰ।৷
এতেকে দুষ্কৰ মহা কৰ্ম্ম প্ৰৱৰ্ত্তিল।
নজানিয়া হৰিৰ নামক নকহিল॥
অস্পষ্ট কঠিন মহা দুষ্কৰ কৰ্ম্মত।
প্ৰাকৃত লোকৰ শ্ৰদ্ধা তাতেসে সতত॥
স্পষ্ট নাম ৰাম-কৃষ্ণ অলপ অক্ষৰ।
নাহিকে ইহাত ৰতি প্ৰাকৃত লোকৰ॥
(ৰত্নাকৰ ভাঃ, ৩২১- ২৩)
⸻
জ্ঞান-যোগ
১। ভকতি বিহীন জ্ঞান-কৰ্ম্ম সৱে ব্যৰ্থ।
কহিলো স্বৰূপে বেদান্তৰ তত্ত্ব অৰ্থ॥
(প্ৰথম, ৪১)
