তাৰ পিছত তেও কাঁহৰ বাটি এটা জাৰি মানুহজনৰ হাতত লগাই দিলে।
কি আশ্চৰ্যকৰ কথা- মানুহজনে কাঁহৰ বাটিটো হাতেৰে ধৰাৰ লগে লগে খোলা দ্বাৰেদি তেওঁক চোঁচোৰাই টানি লৈ গৈছে আমাৰ পদূলিমূৰত থকা সৰু নলাটোৰ ফালে। তাতে গৈ মানুহজন থমকিল।
যিখিনি ঠাইত বাটিটো ৰ'ল, সেই ঠাইখিনি নিশাই লগে লগে কোৰেৰে খান্দিব ধৰিলে। একঁকাল খান্দি ভাগৰি গ'ল, তাত একো নোলাল।
তান্ত্ৰিকজনে এটা কথাতে সেইদিনাৰ অলৌকিক-কাণ্ডৰ সমাপ্তি ঘটালে- মন্ত্ৰ কৰি পুতি থোৱা বস্তুখিনি মাটিৰ লগত মিহলি হৈ গ'ল। উপাই নাই, তাই এনেকৈয়ে জঠৰ হৈ চিৰজীৱন কটাব লাগিব।
এবাৰ আকৌ চমৎকাৰী, অলৌকিক, ঐশ্বৰিক শক্তিৰ গৰাকী টিংকু ডেকা নামৰ বিস্ময় শিশুৰ কথাই সমগ্ৰ অসমতে ঢৌৰ খলকনি তুলিছিল। মৰিগাঁৱৰ বঘৰা নামে ঠাইত ভগৱান বিষ্ণুৰ উপাসক শিশুটিয়ে এজোপা গছৰ শিপাৰে সকলো ৰোগীৰ ৰোগ নিৰাময় কৰিব পাৰে বুলি মানুহৰ মুখে মুখে শুনিবলৈ পোৱা গৈছিল। এদিন টিংকু ডেকাৰ সম্পৰ্কীয় কোনোবা এজনে আমাৰ গাঁৱৰ পৰা এজোপা বটগছৰ শিপা, ডাল নিবলৈ আহিল।
তাৰ আগতে যদিও কোনো কোনোৱে মাক টিংকু ডেকাৰ ওচৰলৈ যোৱাৰ কথা কৈছিল, কিন্তু মা যোৱা নাছিল। মায়ে তেতিয়ালৈকে অন্ধবিশ্বাস, ভ্ৰান্ত ধাৰণা, অলৌকিকতা এনে বিভ্ৰান্তিকৰ কথাবোৰে প্ৰভাৱান্বিত কৰিব নোৱৰাকৈ মনটোক দৃঢ় কৰিছিল।
কিন্তু আমাৰ ঘৰলৈ আহি থকা অতি আপোন শুভাকাংক্ষী এজনে নিজে এদিন মোক ভাল কৰিবলৈ টিংকু ডেকাৰ পৰা এডাল কাঠৰ টুকুৰা আনি দিলে। তেওঁৰ কথা মানি লৈ উপায়হীন হৈ মায়ে সেই ৰাতি মোৰ পিঠিত কাঠৰ টুকুৰাটো তুলি থ’লে। পুৱা মায়ে সেইডাল নি বেলেগত তুলি থ’লে। দুই-এদিনৰ পিছত মই ভাল নোহোৱা দেখি টুকুৰাটো অপবিত্ৰ হ'ল বুলি বেলেগ এডাল আনিবলৈ ল'ৰাজনে মাক লগ ধৰিছিল।
মা সেইবাৰ ল'ৰাজনৰ লগত ওলাল টিংকু ডেকাৰ ওচৰলৈ। মায়ে মোক ভাল
