পৃষ্ঠা:ভেকোলাৰ সপোন.pdf/২০

ৰিম্‌ জিম্‌ বৰষুণ

ৰিম্ জিম্‌ বৰষুণ
 ডাৱৰৰ পানী
মেঘে মেঘে লাগি
 আহে বিজুলী।
আকাশ আকাশ
 ক’ত যে ঢঙ
দি দিয়ে তাপ
 উঠিলে খঙ।
কেতিয়াবা চুপ চাপ
 ৰ’দ বৰষুণ নাই
বতাহ ছাতিয়ে দেখি
 আহি নিচুকায়৷

কেতিয়াবা গাজনি,
 ৰণ তয়া ময়া
কাৰ লগত জানো
 লাগে কাজিয়া।
কেতিয়াবা দিনতে
 হয় এন্ধাৰ
বেলিটো হেৰাল বুলি
 লাগে হাহাঁকাৰ৷
⸺⸺o⸺⸺

(১৬)