এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
তৃতীয় দৃশ্য ]
৩৯
ভীষ্মৰ শৰ-শয্যা।
| দুৰ্য্যো— | পিতামহ ! এইয়া পানী আনিছো খাওক । |
| ভীষ্ম— | দুর্য্যোধন! তুমি মোৰ অৱস্থা বুজিব পৰা নাই । মোৰ |
| মোৰ জীৱন আৰু ইহলোকৰ জীৱন নহয়। যি পানীয়ে | |
| তোমালোকৰ পিয়াহ গুচায় সেই পানীয়ে মোৰ পিয়াহ | |
| গুচাব নোৱাৰে ৷ মই শৰ-শয্যাত শুই মনুষ্যলোকৰপৰা | |
| আঁতৰি আছোঁ। ধনঞ্জয়, ধনঞ্জয় মোৰ পিয়াহ গুচুৱা । | |
| [ অৰ্জ্জুনে পৃথিবীলৈ শৰ মাৰে আৰু পাতালৰপৰ৷ পানী
ওলাই ভীষ্মৰ মুখত পৰে ] | |
| অর্জ্জুন— | পিতামহ ! পাতালৰ ভোগৱতীৰ পানীৰে এইয়া |
| তৰ্পণ কৰিছোঁ। | |
| ভীষ্ম— | আহ ! কি তৃপ্তি ! দুৰ্য্যোধন, চোৱা আৰু ৰজাসকল, |
| সকলোৱে চাওক। এই অর্জ্জুনৰ আচৰিত শক্তি। মোৰ | |
| শেষ অনুৰোধ শুনা, তোমালোকে ধনঞ্জয়ৰ লগত যুদ্ধ | |
| নকৰি সন্ধি কৰা আৰু অৰ্দ্ধ ৰাজ্য পাণ্ডৱক প্ৰত্যৰ্পণ কৰা । | |
| দুৰ্য্যে।—— | আপুনি যেতিয়া উপযুক্ত সেৱক পাইছে, অনুমতি দিয়ক |
| আমি শিবিৰলৈ গৈ বিশ্ৰাম কৰোগৈ । | |
| ভীষ্ম – | যোৱা বাৰু। ভাৰি-পথানত কোন ? |
| কর্ণ— | যাক আপুনি সদায় দ্বেষ কৰে, যি আপোনাৰ চকুৰ শূল |
| সিয়েই মই ৰাধাসুত কৰ্ণ । | |
| ভীষ্ম – | ভৰি-পথানত নহয়, মোৰ বুকুৰ ওচৰলৈ আহঁ৷৷ শুনা কৰ্ণ, |
| শুনা মোৰ প্ৰাণৰ কথা- শুনা, মই তোমাক কেতিয়াও দ্বেষ | |
| কৰা নাই । কুৰু-পাণ্ডৱক যেনেকৈ ভাল পাওঁ তোমাকো |
