এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮
[ প্রথম অঙ্ক
ভীষ্মৰ শৰ-শয্যা
| ১ম সেনা – | পিচে ওলাব লাগিব । তই অকলে;ওলাবিনে কি? |
| আমি নোলাম জানো ? উধাতু খাইনো আকৌ কলৈ যাৱ ? | |
| কি যুজ কৰিবি, আমাৰ ইমানবোৰ ৰণুৱা, পাণ্ডৱৰ ৰণুৱা | |
| আমাৰ কাৰবাৰ মাজত হে এটা মানকৈ পৰিব হব পায়। | |
| কি কৰিবি, তয়ে মাৰিবি নে ময়ে মাৰিম? সিয়েই মাৰিব ? | |
| আটাইবোৰ মৰচেৰেলা, চুলেই পৰে যেন লাগে। মোৰ | |
| হলে বোপাই একো ফুৰ্ত্তি লগা নাই ৷ অলপ শকত-আৱত | |
| হলে তেও যুজ-খুন্দ৷ মাৰি ভাল লাগে ৷ | |
| ২য় সেনা-- | তোৰ ফুটনিয়েই সাৰ। মৰচেৰেল৷ দেখিছ হে, |
| হাতত তৰোৱাল ললে চেৰেল৷ হৈ নেথাকে। যদি | |
| কেনেৱাকৈ ভীমটো ওলায়হি তেন্তে আৰু হলেই! কেনি | |
| ক’ত কাক ওফৰাই তাৰ ঠিক নাই । | |
| ১ম সেনা— | এহ্ অ পায়, আমি হলে ভয় কৰা নাই৷ অকলে |
| হলে অলপ ভয় লাগে। লগেৰে হলে ভীম এটাহে নেলাগে | |
| দহোটালৈকে। ভয় নকৰো নহয় ৷ | |
| ২য় সেনা— | তাহানিৰ কথা মনত নাই জানো ? |
| ১ম সেন।— | জা—নো বালক ! |
| ২য় সেনা— | ভীমৰ কথা কওঁ শুন ৷ বনলৈ যোৱাৰ আগতে দেই, |
| যেতিয়া ভীম সেই ভীম সেই তোৰ মেমেৰাৰ সমান আছিল। | |
| দুৰ্য্যোধনহঁতক কি কৰে কব পাৰনে? এদিন দুৰ্য্যোধন, | |
| দুঃশাসন আদি গছৰ ওপৰত উঠিছিল। ভীম বোপাই গছৰ | |
| গুৰিত ধৰি লৈ জোকাৰিবলৈ ধৰিলে। থল, থলকৈ |
