এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দ্বিতীয় দৃশ্য ]
৭
ভীষ্মৰ শৰ-শয্যা
ভীষ্ম – | যদি পাণ্ডৱে মোক বধ কৰিব নোৱাৰে তেন্তে মই |
পাণ্ডৱৰ ফালৰ দিনে দহ হেজাৰকৈ সৈন্য সংহাৰ কৰি শেষ | |
কৰিম--এয়ে মোৰ প্ৰতিজ্ঞা । | |
দুৰ্য্যোধন— | ভাল পিতামহ ! |
১ম ৰজা- | ভাল, আপুনি দহ হেজাৰকৈয়ে মাৰিব, বাকীবোৰ |
আমি দিহা লগাম। | |
দুৰ্য্যোধন— | আমিও যিমান পাৰো। এইদৰে হলে আপুনি বেচি |
দিন কষ্ট কৰিব নেলাগিব । অলপ দিনতে আমি নিশ্চিন্ত | |
হব পাৰিম। | |
ভীষ্ম— | যোৱা, ৰণ ঘোষণা কৰি দিয়াগৈ। মই অকপটে প্রাণ |
থাকে মানে তোম৷ৰ ফলীয়৷ হৈ তোমাৰ জয়ৰ কাৰণে যুদ্ধ | |
কৰিম ( দুৰ্য্যোধন আৰু ৰজাসকলৰ প্ৰস্থান ) ধন্য কৰ্ম্ম- | |
ভূমি! পাণ্ডৱহঁত মোৰ বাচাহঁত, তহঁতৰ বিৰুদ্ধে এই | |
বুঢ়া বয়সত অস্ত্ৰ ধৰিব লগা হল ! প্রভু ! বুঢ়াকালত ভাল | |
কামবোৰ কৰিবলৈকে জীয়াই ৰাখিছাঁ । |
তৃতীয় দৃশ্য
দুটা সেনা
১ম সেনা— | হেৰ, বৰকৈ কোব লৈছ দেখোন, 'ফেঁটীসাপৰ মূৰছিঙা |
যেন হে দেখিছো। ইমান ততাতৈয়াকৈনো কলৈ ওলাইছ ? | |
২য় সেনা- | লগালি আৰু কলৈডাল। কি অজগৌটো অ |
বোলো কাইলৈ যুদ্ধ— হুকুম শুনা নাই জানে৷ ? কাইলৈ | |
পুৱাতে সকলোৱেই হাজিৰ হব লাগিব। |