ভাগ্যপৰীক্ষা পানী—হে কি না হ'ল। মই কি কৰে। এতিয়া! হে গোসাই, কি কৰিল। ঐ! আমি নো ক’ত মৰেগৈ ঐ! মাণি-নহয়, নহয়; নেলাগে মৰিব; তেনে কণা নহয়। পানী—হেৰ তেনে নৱ কিয়, (কনে নো কথা? মা6ি --ছে কেনেকৈ নে’ কওঁ! মোৰ দেখোন মাতেই নোলোৱা হ'ল। পানী • অতবোৰ ৰকিবলৈ মাত ওলাইছে কেনেকৈ? ক বেগেতে, কি হৈছে। মাণিসেই দিন যে মাছ খাইছিলোহক- পানী—কি মাছ পাইছিলোঁ। মাণি–সেই সীহভোৰ নি যে সুথিৰাই বৰ বৰালি মাছটো বিছিলহি- পানী-খালেহক, পচে কি হল? তোৰ কিবা পেট মূৰ বেয়া কবি- ছেনে কি? মাণি—এ নহয়, নহয়; (সই যে মাছটোৰ পেটত--- পানী-মাছটোৰ পেটত গিলাচ, না বোলো ল, এডোখৰ ওলাইছিল; সেই বাবে মাছটো খাব নোপোৱা হ’লনে? মণি নয় হে; কথাটো শুনি নোৱাচোন; মোক নো ক’বলৈ তত, নিদিয়। কিয়? বৰ কথা! বৰ কথা। পানী-এতিয়া মইহে নুশুনা হ’লল! তত বেলি নো কৈ নেপেলাৱ কিয়? মাণি—কথাটোৱে খুন্দা মাৰি ধৰি বুকুখন ধান বনাদি বানিছে ' বেগতে ক'ব নোৱাৰোঁ; লাহে লাহে কওঁ, শুনা—সেইডোখৰ তুমি
