৪৮ ভাগ্যপৰীক্ষা ওলাইছহি? মোক ত “সামাই” মানুহটো যেন পাইছ, নহয়? নেদেখিলিনে?---সিদিনা বাপুৰাম মৌজাদাৰেও, এই পিনে যাওঁতেহি, মেক মাইন” কৰি, তুমি-তামাকৈহে মাতি গৈছে। মই তোক জাল বাই খুৱাব লাগে। সুম—জানিছে।; পাচে ঘৰত বহি টিকিৰ পুৰি থাকিলেই, বৰ লোক জনৰ খাবলৈ ওলায় ক’ৰ? ৰূপে - মই নোখোৱাকৈ আছে, নেই? মাছে শাকে, কানি পাণে চাহ-পানীয়ে দিনে ৰাজভোগ ভুজিছো, তই দে পা নাই? সুম্ - কাৰবাৰ য'ত!—মই যেটা জনীয়ে গোটাই পিতাই দিমহি, বৰ লোক জনে বহি গৰাহটো জুৰিব। ৰূপে -তোৰ কৰিবৰ বাব, ত কৰিবিয়েই। তিৰীৰ তিৰী কাম নকৰিলে তোক কোনে শু দাই এৰিব? তই হ’বলা ভাবিছ?-- তই নহলে মই কাতি হৈ পৰিম। তই গুচি যাচোন, তেতিয়াও মই কেনে দৰে খাওঁ, চাবি। সুম—মোৰ যাবলৈ ঠাই নোহোৱা হোৱা নাই। আইইতৰ ঘৰলৈ গ'লে, ককাইটিয়ে গাত টোপ নপৰাকৈ আলাসৰ লাড়, থোৱাদি থ’ব। ৰূপে-অ’ সেই ছাল-ছিগাটোৱে? সেই ভিকটোৱে তোক চাঙ্গত তুলি থ’ব? সুম আমি ছাল-ছিগা ভিকহু মানুহ ভিকহু ভাৱেই থাকিব পাওঁ। বৰ মানুহবোৰে তেনে ভিকহুৰ ছোৱালী আনিব নেপাইছিল। ৰূপে-হেৰ, এতিয়াও তই গুচি যা। তই গ'লে, কাইলৈকে মোক ভৰিত ধৰি কেইজনী দিয়েহি, দেখিবি।
