পৃষ্ঠা:ভাগ্য পৰীক্ষা.pdf/৩৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

২৮ ভাগ্যপৰীক্ষা পানী—বাৰু হৈছে; এইবাৰ আৰু সি কথা নহয়। এইবাৰ তোমাক ভৰালী পা নেযায়। “এবাৰ সঙ্গে খালে, দোৱা বাৰ লেজুতো ভন্ন।” মাণি—তুমি নো ক’ত থ’বা? পানী--বাৰু মই ব’ত থওঁ থম। চাওঁ, তোৰ চেলেং কাপোৰখন উলিয়াই আন। ( মাণিকীৰ প্ৰস্থান) { মনতে। ইয়াৰে এটা উলিয়াই থওঁ। (ফুটাই) হেৰ মোৰ লাখুটিডোখৰৰ লৈ আহিবি। ( এটকা উলিয়াই লয়) (চেলেং আৰু লাখুটি লৈ মাণিকীৰ প্ৰবেশ। পানীৰামে প্ৰথমতে চেলেঙ্গৰ আগত ৰূপখিনি বান্ধে, তাৰ পাচত সেই ছেলেঙ্গেৰেই পাগুনি মাৰি লৈ, ৰূপ বন্ধা আগটো পাগুৰিৰ ভিতৰত ভালকৈ সুকাই লয়) এতিয়া আৰু খাওঁতে শোতে, উঠোতে বহোঁতে, দিঠকে সপোনে, আৰু ধুতিষে বিধুতিয়ে, মূৰৰ পৰা এই পাগুৰি সোলোকোৱা নেষায়। এইবাৰ কটা ধেঙৰ বেঙ্গুলীয়ে নো কেনেকৈ ছলিবহি পাৰে চাওঁ। ইয়াৰে এই টকা লৈছে। মাছ খাবলৈ আৰু পাহৰাৰ দৰে হ'লে॥ বজাৰৰপৰা এফেৰা