অ, ১, ৪ ভাগ্যপৰীক্ষা 0 লাভৰ ভিতৰত টেটুত এশ টকা ৰূপৰ ধাৰ লাগিল। ঘৰে দুৱাৰে বেচি, মত। তিৰোত হালেই বন্দী সোমালেও, এই জনমত এইখিনি ধাৰ শুজিব পাৰিম নে? ভাল মৰিয়াই মাৰিলি তই (মাক ভাল মৰিয়াই মাৰিলি! গাণি-তুমি নিজ হাতে বেঙ্গুলীক ধন দি পঠিয়াল', তেও আকো। জগৰটো ঘূৰি মোৰ গাতহে লাগিল? তুমি নে তুহ-গুড়ি বেচিছিল। কিয়? নেবেচা হলে ধন যাবলৈ নেপায়েই নহয়। পানী--হৰ কোনোবাই নো তুহৰ পাচিত ধন থৰ? তই তুহ-গুড়িৰ মাজত এশ টকাকৈ ৰূপ সুমাই থৈছ বুলি, মই সৰৱজান হ’ব লাগিছিল নে? মই সুধিছিলোঁ। নহয়, বোলে। ক’ত থলি; তেতিয়া নকলি কিছু? তই যে ধন থ’বলৈ আৰু ঠাই নেপালি, মই কেনেকৈ জানিম? মণি। মইও নো আকৌ ইমান ন হয়গৈ বুলি কেনেকৈ জানিম? মই চালে। বোলে। ইয়াত ধন আছে বুলি কোনেও নেভাবে; সেই দেখি কোনেও গম নেপাওক বুলিহে তাত থৈছিলে॥ পানী।এতিয়া কৰে। কি! বেঙ্গুলীটোকে বিচাৰি যাওঁ বুলিবলৈ, সি বা ক'ৰ মানুহ কোনখিনি পালেগৈ তাৰ কি “টাৰ” আছে! আৰু তাক পলেও, সি নন আৰু মোক ৰূপ ওভোতাই দিব খুজিছে নে? যেই হওক, যাও এবাৰ বিচাৰি। ( প্ৰস্থান) গণি।—মইও চোন বাৰু ওচৰ চুবুৰীয়া মানুহ কেইঘৰত পাক মাৰি আহে; কি জানি সি আজিও আকৌতুহ-গুড়িৰ লোভত আহিছেই। ( প্ৰস্থান) -()
