এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৫
দ্বিতীয় বিৰচন
অতি অল্পকাল মাত্ৰ সন্তৰ সঙ্গৰ।
তাকো স্বৰ্গ মোক্ষ পদে নোহে সমসৰ॥
স্বৰ্গ সুখ হন্তে পুনৰপি পাত হয়।
মোক্ষতো ভকতি শূন্য জানিবা নিশ্চয়॥৩০৩॥
আন সব সুখ আৰ কিবা পটন্তৰ।
এতেকে সবাতো শ্ৰেষ্ঠ সঙ্গ ভকতৰ॥
এবে আৰ হেতু শুনা সূত মহাশয়।
কৃষ্ণ-পদ-যুগ মাত্ৰ যাহাৰ আশ্ৰয়॥৩০৪॥
তাৰা সবে মহামুনি পৰম মহন্ত।
সন্নিধি মাত্ৰকে সদ্যে পৱিত্ৰ কৰন্ত॥
ভকতিৰ প্ৰতিবন্ধ যত পাপ চয়।
ভকত জনৰ সেৱাতেসে নষ্ট হয়॥৩০৫॥
হৰি পদ হন্তে গঙ্গ৷ হৈয়া উতপতি।
ভৈল এৰা এৰি সিটো চৰণে সহিতি॥
কৃষ্ণৰ চৰণ সম্বন্ধত গঙ্গাদেৱী।
কৰন্ত পৱিত্ৰ যেবে চিৰকাল সেৱি॥৩০৬॥
সন্তৰ হিয়াত হৰি সদা প্ৰবৰ্ত্তন্ত।
এতেকে গঙ্গাত কৰি গৰিষ্ঠ মহন্ত॥
তাসম্বাৰ সঙ্গ সদ৷ লৈলে যিটো জনে।
নুহিবে ভকতি শঙ্কা নকৰিবা মনে॥৩০৭॥
ভকত সঙ্গত আন নলাগে সহায়।
সুতৰ বচনে আৰ লৈয়ো অভিপ্ৰায়॥
