এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৭
প্ৰথম বিৰচন
ভকত জনক মাত্ৰ ভজা নাৰায়ণে।
লৈয়োক প্ৰমাণ ভগৱন্তৰ বচনে॥
পশু পক্ষী বৃক্ষ গৰু গোপিকা প্ৰভৃতি।
সৎসঙ্গ লভিয়া কৰে আমাত পিৰিতি॥২৭৭॥
এতেকে কৃতাৰ্থ হৈয়া পাইলে মোক সুখে।
মহা জ্ঞানী সকলে নপাৱে যাক দুঃখে॥
কৃষ্ণৰ বচন এবে থৈলোহো সংহৰি।
নাহি আন সুখ পন্থ ভকতিৰ সৰি॥২৭৮॥
জানি সাধুজন ভকতিক কৰা সাৰ।
তৰিবাহা সুখে ঘোৰ সংসাৰ নিকাৰ॥
ভজিয়া কৃষ্ণক মুখে ধৰা গুণ নাম।
সমস্ত সমাজে ডাকি বোলা ৰাম ৰাম॥২৭৯॥
দুলড়ী
কৃষ্ণৰ ভকতি অপ্ৰয়াসে গতি,
সাধয় সবে লোকৰ।
ভকতি বিহীন জ্ঞান কৰ্ম্ম যেন,
শুনা এবে আত পৰ॥
পৰম নিৰ্ম্মল, যিটো জ্ঞানে অতি,
এড়াইলে কৰ্ম্মৰ হাত।
নানাবিধ ভেদ, প্ৰপঞ্চ লুকাইল,
ভৈলন্ত আত্মা সাক্ষাত॥২৮০॥
