এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৬
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
শিখান্ত আপুনি যমে দূত সমস্তক।
সমভাৱে যাৰা সবে ভজন্ত কৃষ্ণক॥২৭১॥
পৰম পৱিত্ৰ যশ তাহাৰা সবৰ।
গাৱে ৰাত্ৰি দিনে দেৱ সিদ্ধে নিৰন্তৰ॥
মাধৱৰ যিটো মহা কৌমুদকী গদা।
তাহাৰা সবকে৷ ৰক্ষা কৰি ফুৰে সদা॥২৭২॥
নচাপিবি দূত তাসম্বাৰ সন্নিহিত।
গদায়ে কোবায়৷ কৰিবেক চূৰ্ণীকৃত॥
ময়ো তাৰ উপৰি নুহিকে দণ্ডধৰ।
কালো প্ৰভু নহে আৰ তাহাৰা সবৰ॥২৭৩॥
ভকতক মাত্ৰ ৰক্ষা কৰে ভগৱন্ত।
বুলিবাহা তবে হৰি বিষম ভৈলন্ত॥
শুনিয়ো সংশয় ত্যজি ইহাৰ উত্তৰ।
কদাচিতো বিষম নুহিকে দামোদৰ॥২৭৪॥
নাহি তান বল্লভ সুহৃদ প্ৰিয়তম।
শত্ৰু মিত্ৰ উদাসীন সমস্ততে সম॥
তথাপিতে৷ যেন মতে ভজন্ত ভকতে।
কৰে অনুগ্ৰহ তাসম্বাকো সেহি মতে॥২৭৫॥
যেন কল্পতৰু সম সবাতো স্বভাৱে।
তথাপিতো মাগন্তা জনেসে ফলপাৱে।
সেহি মতে ভজন্তাক ভজন্ত ঈশ্বৰে।
তাহাঙ্ক বিষম বোলে কমন পামৰে॥২৭৬॥
