এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৪
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
অৱশ্যকে ঈশ্বৰক লাগে ভজিবাক।
ইহাৰ কাৰণ যেন শুনা এবে তাক॥২৬০॥
অনুচৰী সম লক্ষ্মী দেৱী প্ৰবৰ্ত্তন্ত।
তথাপি তাহাঙ্ক ভাৰ্য্যা বুলি নভজন্ত॥
যতেক সকামী ৰাজাগণ দেৱঝাক।
কদাচিতো শ্ৰেষ্ঠ বুলি নভজন্ত তাক॥২৬১॥
কাহাতো নাহিকে অনুৰাগ মাধৱৰ।
যেহেতু আপুনি পূৰ্ণকাম মহেশ্বৰ॥
নিজ ভৃত্যবৰ্গৰ অধীন তথাপিতো।
হেনয় পৰম ৰহস্যক জানে যিটো॥২৬২॥
সিটো কেন মতে আৰ ত্যজিবে কৃষ্ণক।
নুহি অজ্ঞ জানে যিটো ভকতি ৰসক॥
ভকতৰ বশ্য হৰি দেখায়া সম্প্ৰতি।
পৰম দুৰ্লভ যেন কৃষ্ণৰ ভকতি॥২৬৩॥
শুকৰ বচনে আব কহো অভিপ্ৰায়।
বোলন্ত শুনিয়ো পৰীক্ষিত মহাশয়॥
যাদৱ পাণ্ডৱ ইটো দুতয় কুলৰ।
ভাগ্যক বৰ্ণায়া সীমা পাইবে কোন নৰ॥২৬৪॥
পুৰাণ পুৰুষ যিটো কৃষ্ণ মহেশ্বৰ।
তেন্তে বশ্য হৈয়া অতি উভয় বংশৰ॥
পৰম আৰাধ্য ইষ্ট দেৱ আছিলন্ত।
গুৰু হৈয়া মহা হিত উপদেশ দেন্ত॥২৬৫॥
