এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৩
প্ৰথম বিৰচন
কদাচিত কৃষ্ণে তাক কৰিবন্ত দয়া।
হৈবেক ভকতি সুখে তৰিবেক মায়া॥
উত্তম উপায় আৰ নাহি আত পৰ।
লৈয়ো আৰ প্ৰমাণ বচনে নাৰদৰ॥২৫৫॥
প্ৰাচীনবৰ্হিৰ আগে কৈলা নিষ্ঠ কৰি।
যাক যি কালত অনুগ্ৰহ কৰে হৰি॥
তবে সিটো লৌকিক বৈদিক কৰ্ম্ম-পথে।
পৰম নৈষ্ঠিক মতি ত্যজিব সমস্তে॥২৫৬॥
কাহাকো কৰন্ত কৃপা কাকো নকৰন্ত।
ইমত বিষম কিয় ভৈল ভগৱন্ত॥
ইটো সংশয়ৰ শুন৷ উত্তৰ উত্তম।
নাহি শত্ৰু মিত্ৰ হৰি সমস্ততে সম॥২৫৭॥
ভকতিসি তাঙ্ক অতি বিষম কৰাৱে।
ভকতৰ বশ্য হৰি জানিবা স্বভাৱে॥
এতেকে চিন্তন্ত তাঙ্ক মাত্ৰ যিটো নৰে।
সমস্তৰে কৰ্ত্তা বুলি ভাবে নিৰন্তৰে॥২৫৮॥
তাতেসে কৃষ্ণৰ কৃপা মিলে তাক প্ৰতি।
সকলে ধৰ্ম্মক পাচে ত্যজে তাৰ মতি॥
শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন মহা লাভকেসে ভজে।
মোক্ষতো অধিক মহা আনন্দতে মজে॥২৫১॥
এহিমতে অতি ইটো প্ৰসঙ্গ সংহৰি।
দেখাইলো ভক্তৰ যেন বশ্য হন্ত হৰি॥
