ব্রহ্মবৈৱৰ্ত্ত পুৰাণ ১৩ সনাতন। বন্ধ। হৰ অনন্তক আদি কৰি জত। ৰুদ্ৰতত কৰিয়। অগ্র মহ। ভাগৱত। জাৰ পাদ পদ্ম চিস্তি থাকয় সতত। ১০৮৭ জ্ঞানিৰ পৰম গুৰু নিত্য বয়সত। ১৯৯৫ কৃষৰ হৃদয়ে থাক। তুমি সর্বদাই। পঞ্চম বস। জেন বালক অকাৰ। যু সম ভক্ত মাতৃ জগততে নাই। অভ্যন্তৰে ব্ৰহ্মতত্ব নাহিকে বিচাৰ । উদ্ধৱৰ বনি শুনি ৰাধিক। গোঁসানি। মুখে অল্প হাস্য তির্প পুত্র দিগম্বৰ। নেত্ৰৰ লোতক মৃঢ বুলিলন্ত পানি। ১০৮৮ বৈষ্ণবৰ অগ্ৰগনি কৃয় প্যান পৰ। ১০৯৬ মাধৰিৰ বাক্যে বাপ প্রশ্ন কৰা মােক। বেদ বেদ ঙ্গিক আদি কৰি সাস্ত্র হত। স্ত্র। জাতি অমি কিবা জ্ঞান দিবে। তােক। সমস্তৰে ৰাজ্য চৰ চিন্তয় মত । শুদ্ধ কাল গতিক জানয় নাৰায়ন। ৰাতৃ দিনে ভক্তি ভাবে হৰিক জয়। ব্রহ্ম। হৰ তান।ে চতু সেদগন ॥ ১০৮৯ বা পুজা নাহিকয় মনত নয় ॥ ১০৯৭ মন্ত সপো জানে বেদ বাক্য অনুসৰি। কাল সপ জিনি বাপু মৃত্যুকে জিনিস। সাৱসেন জানয় জানে কিচো কৰি । পৰম তানদে সুখে নিমজি ৰহিলা। কুষৰ মুখৰ পৰা ৰাস মণ্ডত। সনক সনন্দ দুতিয়জে জিৰা কাল গতি সুনি হচে অােেগালে।কত 17 | Sob সনত কুমাৰ সমে এহি চাৰি জন। ১০৯৮ গোলােকত কালগতি জে বৈকুণ্ঠত। সমস্তে পাতক হৰে জহিক স্মৰনে। জেমত কাগতি ব্ৰহ্মাৰ লোকত। ৪র্থ শান ফল পাৱে জাক সুমৰনে ॥ ব্রহ্মাণ্ড বাহিৰে জেন জেন তালত। হৰিত ভকতি বাঢ়ে হয়ে হৰি দাস। পিতৃলোকে দেৱলোকে জেন মনুষ্যত ॥১ ৯১ | সমন্তে বিপদে তাৰ নপাৱয় পাস। ১০৯৯ ব্ৰহ্মলোক আদি কৰি সপত স্বর্গত। মুণ্ডৰ পুত্র মক্কণ্ডেয় দ্বিজবৰ। জেন জেন ফালগতি কহে। স্বৰুপত। অজুতৰ দসবর্ষ চিন্তিল। জেহেন উপাত্র কালগতি দুৰ হয় । ব্ৰহ্ম তেজে জলি থাকে সিতাে দ্বিজবড়। পণ্ডিত। নিস্তাৰ জেন শুনিয়ে। উপায় ॥১০৯২ হৰিৰ সেৱায়ে ভৈলা ব্ৰহ্ম তপৰ ১১০০ ক। ৰাজে মহাকাল গুৰু জগতৰ। সপ্ত কল্প চিৰবি মুকুণ্ড তনয়। মাত্ম। সমস্থ নিন ইশ্বৰ। ব্ৰহ্মময় সমস্তকে দেখে মহাসয় । 'অত্যা বিনে দে। ইতো সাক্ষাতে পৰয়। দেখে বেষ্ট, পঞ্চসিখ লােমস সুৰী। তাই ভজিলে কাল গতি নিস্তায় ॥১ ০৯৩ সব কৰ্ম্ম তেজি ভজি আছে দেৱ হ'ৰ। ১১০১ সমস্তে প্রানিৰ আয়ু সুযোসে হয়। হৰি সেৱায়ে কাৰ মাৱ কল্পসত। কৃষ্ণুৰ বিশুদ্ধ ভক্ত জিতে জন হয়। কৃষৰ চৰন ধ্যান কৰন্ত স হত । মহা পুন্য অন্ত সিতো জন সহসয় । যমদগ্নি সু চিৰজিবি পৰম। তান আয়ু জস হৰিক নপৰয় । ১০৯৪ হনুমন্ত বলি ব্যাস কৃপ অস্বস্থাম। ১১০২ ব্ৰহ্মাৰ মানস পুত্র সনকাদি চাৰি। বিভিসন জাম্বুরন্ত ভালুক অপাৰ। সুথিৰ বয়স পাইলা ভজিয়া মুৰাৰি। হৰিক সেবিয়া ভৈল অজৰ অমৰ।
