এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
জোৱলাৰ কবিতা আলোচনী
ভাগ্যৰ নিৰ্মম আঘাতে ভৰ যৌৱনতে জোৱলাক ধৰাশায়ী কৰি পেলালে।
অফুৰন্ত শক্তি আৰু যৌৱনৰ অধিকাৰিণী এই তৰুণীগৰাকী এতিয়া হুইল
চেয়াৰত চিৰবন্দিনী। কিন্তু তেওঁৰ শৰীৰ বিধ্বস্ত হ'লেও তেওঁৰ আত্মাক
পৰাস্ত কৰিবলৈ ভাগ্যৰ বা ভগৱানৰ শক্তি নাই। কবিতা আৰু চিত্ৰাংকনৰ
মাজত জোৱলাই এটা বিকল্প জীৱন বিচাৰি পাইছে। ‘নিসংগতাৰ পিছত’
নামৰ কবিতাত তেওঁ ঘোষণা কৰিছে –
বহু নিসংগতাৰ পিছত
মই মোৰ প্ৰেমত পৰিলোঁ,
মই মোৰ প্ৰেমত পৰাৰ দিনাই
পৃথিৱীখন দেখিবলৈ ঐশ্বৰ্য্যশালী নাৰী হ’ল
ফুলনিখনৰ ফুলবোৰে সুগন্ধ বিলালে
পাৰ দুটিয়ে ৰুণ দিয়া শুনিলোঁ
নীলাভ আকাশখনৰ পৰা
মেঘাচ্ছন্ন ডাৱৰবোৰ আঁতৰি গ’ল
লঠঙা ডালবোৰে
সেউজীয়া পোছাক পিন্ধিলে
কেতেকীজনীযে সুমিষ্ট কণ্ঠৰে
গীত জুৰিলে.....
