এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬
বী ণ - ব ৰা গী
ডাঙৰৰ ডাঙৰ ভেম,
বলীৰ ভয়ত কোচমোচ খায়
নিঃকিনৰ পৰম যম
ঘৰে ঘৰে চোঁৱা মিলা-প্ৰীতি নাই,
খোলাকটিতেহে প্ৰাণ,
ধন-সোণ সাঁচি ধন ধন কৰি
এৰিলে ধৰম জ্ঞান৷
কোঢ়াল-কন্দল হাই-উৰুমিৰে
পৰ মানুহৰ ঘৰ,
কণাকড়ি এটালৈকে লাগে দ্বন্দ,
নেজানে আপোন-পৰ৷
সোৱাদ নজনা মাতোটি মুখৰ,
বেজাৰ দিবহে পাৰে,
জীৱনক কৰি তিতাৰেই পূৰ
আপদ চপাই মাৰে৷
কুটুমেই ৰান্ধে, কুটুমেই বাঢ়ে
কুটুমে কুটুমক খায়,
কুটুমৰ তেজেৰে বন্তি জ্বলালো
—মজিয়া ভকেভকায়৷
মানুহৰ তেজ শুহি শুহি খায়
মানুহ ৰাক্ষসে চোৱাঁ—
চোকা চোকা মাতে বিন্ধে প্ৰাণলৈকে
নুবুজে আনৰ হিয়া,
এবিধ চোৱাঁচোঁ মুখৰ সোৱাদে
