এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ কৰা হৈছে
প্ৰহেলিকা গুচি এয়ে জীৱন ৰঞ্জন৷৷
৷৷৫৷৷
এই সংসাৰত মই
কতনো বিনালো,
দুৱাৰে দুৱাৰে ঘূৰি
কত খেদা খালোঁ৷
কবকে নোৱাৰোঁ মই
কি বিচাৰিছিলোঁ,
অবাবতে অকলই
কতনো কান্দিলোঁ৷
ছাঁৰে সৈতে লৰা দৰে
ধেমালি কৰিলো,
ছাঁকে বিচাৰি গৈ
কত ঠগ খালোঁ৷
সপোনেৰে দিনে-ৰাতি
উমলি ফুৰিলোঁ,
সপোনো সচেত ভুলি
মোহতে পৰিলোঁ৷
স্বাৰ্থ অহঙ্কাৰে বাহ
বান্ধিলে সংসাৰ,
ৰ-লগা পলু যেনে
খোলাটি মুগাৰ৷
নিজতে নিজেই মই
