এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৫৭ )
শুনিছোঁ শবদ কিবা বায়ুৰ মাজত।
( দুন্দুভিৰ প্ৰেতমুৰ্ত্তি আবিৰ্ভাব )
দুন্দুভি। বধিলে বালীয়ে মোক অন্যায় যুঁজত
সেইবাবে ৰাঘৱক দিওঁ সমাচাৰ;-
তপস্যাৰ কালত বালক
ব্ৰহ্মা আহি বৰ দিওঁ বুলি
আশ্বাসিলে প্ৰীতি বচনেৰে;---
বালীয়ে বুলিলে, “প্ৰভো
দিয়া বৰ,-নমৰিম ৰোগৰ হাতত,
নমৰিম কেতিয়াও সম্মুখ ৰণত ,
নমৰিম জল, অগ্নি, জন্তুৰ মুখত,
নাচৰিম ধৰ্ম্ম-কৰ্ম্ম
তথাপিও স্বৰ্গবাসী হম,,।
ব্ৰহ্মাই বুলিলে,-“বীৰ
সিদ্ধি হব সকলো তোমাৰ,
তথাপিও নোৱৰা লুকাব
তুমি মৃত্যুৰ হাতত।
ভগৱন্ত ব্যাধৰূপে বধিব তোমাক,
সেই বাবে স্বৰ্গবাসী হবা,
কিন্তু ৰোগ, ব্যাধি, সম্মুখ ৰণত,
(৬)
