পৃষ্ঠা:বালীবধ নাটক.pdf/৪২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(৩৬)

ৰাজত্বৰ মাৰ চিন্তা বাবে,
উচিত আছিল তোক প্ৰাণ দণ্ড কৰা,
কৃতাৰ্থ মানিবি,--
লঘু দণ্ড,-বনবাস-বিধানিলোঁ মই।
সুগ্ৰীৱ। জ্যেষ্ঠ ভাই শেষ বাৰ
ভক্তি ভবে প্ৰণমিলো মই,—
কাৰ আয়ু শেষ হ’ল এতিয়া বুজিবা,
স্বচ্ছন্দে ভুগিবা আজি
দেৱপুৰী অময়া সুখেৰে।
বালী। নিতান্ত বলিয়া হলি তই,
অৰণ্যত থাকি থাকি
অসভ্য জন্তুৰ আচৰণ দেখি
পাহৰিলি মনুষ্যত্ব গুণ।
বলিয়াক কদাপি নবধো মই
দোষ কৰিলেও
পায় ক্ষমা ৰজাৰ কোষত।
সুগ্ৰীৱ। কথাৰে বিবাদ কৰা নাই অৱশ্যক,
পাৰ যদি পৰাজিব মোক
নিষ্কণ্টক কৰ ৰাজ্য ভোগ;