পৃষ্ঠা:বালীবধ নাটক.pdf/৪০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৪

পাহৰিছে কৰ্ত্তব্য নিজৰ।
নিস্তাৰিণি নিস্তাৰা ৰামক আজি
পৱিত্ৰ ৰঘুৰ কুল
অপৱিত্ৰ নকৰাব অনীতি কামেৰে।
ৰাম লক্ষ্মণ আৰু হনুমানৰ প্ৰস্থান।
সুগ্ৰীৱ। আছে বালী অজিও জীয়াই!
আচৰিত, সংসাৰত মাথো:
উদ্‌গতি দেখিবা পাপীৰ?
ধাৰ্ম্মিক শুকাই যায় নোৱাৰে বাঢ়িব,
পাপৰূপী বনৰীয়া গছে ঘেৰি ধৰ।
ফুলনিৰ ফুল গছ যেনে।
দৈব শক্তি পালে হৃদয়ত,
ভগৱন্ত বিৰাজিলে বাহুৰ মূলত
তুচ্ছ জ্ঞান কৰো মই এই জগতকে।
ৰামৰ প্ৰকাণ্ড বল,
উপাৰিলে পৰ্ব্বত সমান
দুন্দুভিৰ মৃত শৰীৰকো,
কৰিলে নিক্ষেপ শত যোজন দূৰত,
লক্ষ লক্ষ শাল গছো
একেপাত কৰতে ছেদিলে।