পৃষ্ঠা:বালীবধ নাটক.pdf/১০৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৯৭)

পুণ্যময়ী, আদৰ্শ সতীক
কিষ্কিন্ধ্যাৰ উচ্চ আসনত।
তোমাৰ সম্মান দেখি
শোকৰ সলনি
লভিম.অপাৰ প্ৰীতি মোৰ হৃদয়ত;
দেখা নাই তোমাৰ সদৃশ
সৰ্ব্বগুণ বিভূষিতা বীৰৰ ৰমণী।
ৰুমা। তুমি মোৰ প্ৰাণনাথ হৃদয় বল্লভ,
সেইবাবে বখানিছ৷ মোক
সৰ্ব্বগুণ বিভূষিতা বুলি,
ভাল পোৱা তুমি মোক,—
গুণ মাথো দেখিছা সকলো;
দূৰণিত শুৱনি পৰ্ব্বত
ওচৰত খলা-বমা দেখি,
কিন্তু স্নেহপূৰ্ণ পতি আৰু পত্নীৰ মাজত
এই কথা কদাপি নেখাটে।
সুগ্ৰাৱ। ৰামৰ বলত মই হ’লো বলবান
শত্ৰুৰ নিপাত,সতীৰ উদ্ধাৰ,
আৰু কলঙ্ক মোচন।
তিনি কাৰ্য্য সিদ্ধি হ’ল ৰামৰ কৃপাত।