পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৯২২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

[১। ৰৰ ফু যোনিতে পেয়ে শিল্পে বিষ। কাকাকে খোৱা চৰলৈ গ্য। বৰ গৰমেৰে গৈ বৰ এগৰ গগৈ। এই বীৰ দেখিয়েই সমাজৰ কৰি লৈ সামন মিলে আৰু গভীৰ নিৰে কৰলৈ ধৰিলে।-“ীৰ এইবাৰ ৰা কৰিলেহে। সৌৰা এ প্ৰতাপসি তিন ল পঠিই; আৰু কৈ পঠিয়াইয়ে হয় ৰা যিক, নয় | ফিক'। এতে তুমি এই ভিটা মাৰ লগত বুজি মোৰ ৰাজ ৰাখিব লাখে। * বীৰে উৰ কৰি গগনেই, কোনো ৰা নাই, কাইলৈ সৰ্গদে যাৰ আগতে মাল। আৰু আপোনাৰ ৰা পৰেৰে ৰক্ষা কৰিব। কিন্তু বীৰ এটি নিবেন আমোেৰ ত আলি খাল টোকিবলৈ ৰ্গদেৱৰ আনে। ইয়াকে কৈ মাল লিটাৰে সৈতে ঝেখোৱা নিৰলৈ চিহিল। । বজাৰ পৰা ৰালে খাৰলৈ যিধাতি পঠাই দিলে। বীৰে ভিতৰৰ শৰা সকলো বস্তু বিহাপোহা কৰি সিহঁতলৈ ফিতে আৰু নাৰ কেইটাও আধুই খাত ৰাখিবলৈ এল। সিহতে ভাত ৰাতি এতই; এক ব্যক্তিলৈ কৰবাৰ কৰিব। ৰান্ধনি মালে তেল বহাৰলৈ তেল বিচাৰি দেখে লে নাই। গৃহ মেখে ৰীৰ ভিতৰলৈ কৈ পঠালে যে তেল লাগে। এই কথা শুনি ৰীৰে আলহীয়ে ৰৈ কৈ উঠিল,-“হে জলদিয়ে খাবলৈ তেল দিয়া নাই কিয়?” ।ৈ আজি ডেল নাই, আৰু ৰাৰ ৰাণৰপৰাও নিদিলে।” বীৰ- “হেৰ ৰজাৰ ৰৰপৰা নিদিলে, নিদিলে; সেই বুলি মোৰ ৰত পৰিয়হো নাই নে? সৰিয়হ দুটামান দেখেনি মোৰ আগত দিলেই এই লে চেপি দিব পাৰে।"। অগিয়ে জামাৰ ধীৰে ঘৈণীয়েকেৰে আলটি এইটো বুজি পাতি খৈছি যে জাতি আমাৰ ৰলৈকে মাল জাত খাবলৈ মাতিন লাখে; আহিলে জাত খাৰলৈ বুলি সকলো ৰকে দিবি কেৱল তেল নিৰি। যে খুবিতে ওই নাই বুলি কৰি আৰু এটা খাটিত এ তেলত নিৰ সৰিৱহ পেলাই এৰি যে, যেতিয়া মই তেল নাই যদি সৰিয়কে কে বুলি ,