শাও৭, ১৮৩০।] অসামৰ কলিতা জাতি। আৰু যে লেখিছে কলিঙ্গবিলাকে বিষয়। বিবাহ কৰা, সেই বিষয়ে পৰাশৰীয় চৰ উছুতো কৰিছে। নামনি এলতি কলিতাই বিধবা বিষ কৰাৰ পাৰে, কিন্তু উনি আলামত হলে কলি যি যি নয়, পৰিবৰ্তে পপুঞ্জা সব মিখাৰু গ্ৰহণ কৰ শাড়ী কু আৰু গোলক সন্তান উৎপাদন কৰে মাত্ৰ। আৰ্ক অট্টামি প্ৰামাণিক নিৰকাৰসকলে পতি পুত্ৰোংগাম ফা অপকৃষ্ট জাতিৰ বিষয় বুলি উল্লেখ কৰিছে। সেই কাল অশোচাৰি নিয়মে যথাশক্তি বিহিছে। বিসৰুল এই বিধৱা গ্ৰহণ কৰে সেই সকল পৰাশৰীয় বচন মতে গ্ৰহণ কৰা হয়। পৰাশৰীয় ৰচন সঙ্গতি খাৰণ; কিন্তু পৰাশৰৰ বচনত কিছুমান অগতি থকা ৰাৰে এতিয়ালৈকে বিখৱা বিবাহ সৰ্ববাদীসন্মত হোৱা নাই। আসামৰ কলিতা কাঙি পুৰণি কজিৰ হলে মপি শাস্ত্ৰ মতে নিকৃষ্ট কাড়ি হয়, সেই কাৰণে তেওঁলোকক আমি পুৰণি কৃত্ৰিম বুলিবলৈ ইচ্ছা নকৰে। গুৰিত কাৰ সহিত ঐক্য হলেও কিছুমাল বি আচৰণ কৰা ৰাৰে কাৰ সমানো হৰ নোৱাৰে। সৰু জাতি কায় আসামৰ কোনো ঠাইত,ৰিলেও খাকিব পাৰে। | কালোয়ৎ নিধি বিপুলা প কি কাকতী আৰু মইথ ফায় কবি কায়দাৰ লগৰ নহয়। সেই সকলৰ পূৰ্ব্বাপৰ বি আচৰণেই বিতাৰ খাই এখ। কাৰৰ উত্তৰী গ্ৰহণ শাস্ত্ৰীয় বুলি পূৰ্বে লেখা হোৱা নাই, কি কায় শালৰ ভিতৰ পৰম্পৰাৰে উৰী লোৱ চলিত আছে। অতএব | কম্মিদেশে যাচাৰ পিৰশৰ্য ক্ৰমাগত বুলি অশাস্ত্ৰীয় হলেও শাস্ত্ৰীয়ৰ লগত ধৰিব পাৰি। পিত্ব পিতামহ সাদি শিংগণে চলে সেই পথ অশাস্ত্ৰীয় হলেও শাস্ত্ৰীয়- পিতৰো যেন যা সৰ্ষেণ খাতা পিতামহাঃ ডেল কায়াৎ সৎমাৰ্গং তে জয় ব্যতি। এ। জাতি এটি বিয়ে শাস্ত্ৰীয় যত কৰাত মোৰ যে আমাৰ যেৰ সকলোৱে কৰে। যিধিকমতি কজি বি গোস্বামী।
