শাওণ, ১৮৩৯। আসামৰ কলিতা জাতি। ইয়াৰ যাৰ প্ৰম ব্ৰাত্যৰ সহিত প্ৰায়শ্চিন্তু মহলে সংসৰ্গ নিয়ে আছে। প্ৰথম ব্ৰাত্যৰ এচিভ চালায়। ব্ৰত আৰু গো ান। ব্ৰাত্য উপলাত এলেও, উপলাতক পুনঃ পুনঃ কৰিলে মহাপাত হয়। উপলাতকমা মহাপাতাশিয়া। ব্যক্তি। এ যাৰ পিতৃ পিতামহ আলি মাঠ পুৰুৰ বাত, তাৰ শল | ব্ৰাত্যায়ণঞ্চৰেং শো প্ৰদাশ তুবা। বুলি ক্ষত্ৰিয় হৈ বা পণপী লাভ কৰা অসাধ্যসাধন। এই বিষয়ে স্মৃতিকৰ্তা মনুৰে কৈছে। দ্বিতঃ সবৰ্ণানু অময় তাংখা। তা সাবিত্ৰী পৰিল, ব্ৰাত্য ইতি বিনিবিং। ব্ৰাতা জায়তে বিৰাং পাপাত্মভূকষ্টক। আবাটনৌচ পুষ্পধঃ শেখৰচ। ঝলো ময়শ্চন্যোৎ ব্ৰাত্যাগ্নিচ্ছিবিৰে। মট কৰাকৈৰ খসে। দ্ৰাবিড় এবঢ়। মনু ১• অধ্যায়। ব্ৰাহ্মণ, ক্ষত্ৰিয় আৰু বৈই বিবাহিত সবৰ্ণাস্ত্ৰীয় খি সাৰ উৎপাদন কৰে সেই সন্ধান যদি উপনীত নহয় তেতিয়া সেই সন্তানসকলৰ ব্ৰাভ্য না হয়। ব্ৰাত। ব্ৰাহ্মণৰপৰা সৰ্ব্বৰ্ণীত হোৱা সন্তানসকলৰ ঢকক, আবষ্য, বাটখাল, পুষ্পণ আৰু শৈৰ নাম হয়। ব্ৰাত্য ক্ষত্ৰিয়ৰপৰা সৰ্বৰ্ণা স্ত্ৰীত হোৱা সন্তানসকলৰ কল্প, মল, নিচ্ছিবি, নট, কৰণ, খস, বিড় না হয়। | ব্ৰাত্য ব্ৰাহ্মণ আৰু ক্ষত্ৰিয়ৰপৰা সৰ্ণা স্ত্ৰী দেৱ সন্তানসকলৰে এই অৱস্থা। অসবৰ্ণা স্ত্ৰী হলে যে আৰু কিমান সিকষ্ট হয় সেই ফেৰি পাঠক সকলে নিজে নিজেই ভৰি বুজিব পাৰিব। এইবাৰেই স্মৃতিকাৰ অনুৰে “ব্যক্তিচাষেণ বৰ্ণামিতাদি ওপৰোক্ত নন বা ব্ৰাহ্মণাফিৰণৰ ব্যাভিচাৰ বা সপোত্ৰাদি আবিবাহ স্ত্ৰী যিলাহ দ্বাৰা আৰু উপনয়নাদি স্বকীয় ক পৰিত্যাগ দ্বাৰা ৰসৰ হয় বুলি অকুণ্ঠচিন্তে লেখিছে। শেষত-নৈফাৰ ক্ৰিয়লোপামিমাঃ কত্ৰিয় জাতয়ঃ। যুবলং গত লোক লাগলেন।
পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৮৪৯
অৱয়ব