শাশ, ১৮৩৩। আসামৰ কলিতা জাতি। কৰিছে আৰু উপদেশ দিয়ে যে তোমাৰ অৰৰ সকলোৰে সৰ পথলৈ আনিব লাগে। তাৰ পিছত সুধিছে বৰ ভকতৰ লৰা কেইটি। অতি উত্তৰ লিছে প্ৰভুৰ দাস চাৰিট; নাম কি বুলি জিজ্ঞাসা কৰিছে; এক নয়। কৃষ্ণ, ত্ৰাহিকৃষ্ণ, কৃষ্ণ বুলি জনাইছে। শম গুলি কৰে বৰ সন্তোষ পাই কৈছে যে থৈবীৰ ঘৰত এক কৃষ্ণ তোমাৰ ৰক্ত চাৰি কৃষ্ণ জন্ম পাই। অতএব তুমি বৰ ভকত আমি প্ৰথমে সম্বোধন কৰা একটি উ লে নোতা পাইছে। আজিৰপৰা ভোমাৰ নাম ৰৰ অত দিয়া হল। গা মৌত এখনি পদ শিলা কিছে। ডফলাই আহি পোষণ কৰি গৌৰাগ কৰাত বুলি পৰিত্যাগ কৰি চাঙ্গনিত জয় শাহ আছিল, তাতে সৰ বিশেষ সুবিধা নোহোৱা হেতু উত্তম খান বিচাৰি ধুৱাহাটলৈ গৈছে; এই ঠাইত অৰ্থাৎ গাঙ্গমৌত পাচ বছৰ চানিত হয় মহি বাস কৰিছিল। আসামৰ কলিতা জাতি * (২য় বছৰৰ ৫ম সংখ্যা বাঁহীৰ প্ৰতিবাদৰ উত্তৰ } আসামত কায়স্থ আৰু কলিতা নামেৰে দুই যিধ মানুহ আছে, দুই বিধ মানুহেই শুদ্ৰ জাতিৰ ভিতৰৰ। দুই যি মানুহৰ এচী আচাৰ যুত লীনাথ বেজ বিএ | মহেয়ে আপোনাৰ মন শাহী নামৰ কৰা নাতি নিয়ে নেয় এলাম লিখিত * অবপে প্ৰতিবাদ কৰিছে। সেই কাৰণে এ শষ প্ৰণয়ন কৰি ৰবীৰ পালেহ কৰি যাহত ঠাই দি সুখী কৰি যেন। আশি যদিও এ দিন কমে। এবষণা কৰা নহয় বুলি আশী দিয়ে সেই ফেৰি এচাহাৰ কৰিব লগা হল। লো খৰ লেখিও মুৰত পানী fা হৈছে বেকিয়া কালো অলপ + যাৰ কাছে কাল। আখলি গতি নিভাৱ নপাই জেনে নিই খি। লিবিশিষ্টি- জবীৰ তা গোলাম স। অগত্যায্য পানি শীত-সন।
