( খ গং । সৃষ্টি। ঈশ্বৰৰ আৰ্হি মানুহত যিদৰে পুৱে বিকাশিত আছে আল এত তেনে নাই। দেখিবলৈ গলে, এই পৃথিৱীলৈ মানুহে ঈশ্বৰৰ মহিমা আৰু নীলা মোগা কবিলৈ আহিছে মাত্ৰ। আহৰ আন আৰু বুলি কাৰ্য অতি আচৰিত; এই হেতুকে এসি পণ্ডিত এমন চাহাৰে কৈ গেছে যে “wly man seek miracles while he bimself is a miracle of the miracles” অৰ্থাৎ মানুহে নো কি আচৰি ৰ চাৰ খোল, যি মূলত তেওঁ নিজে আচৰিতকৈও আচৰিত। এই আচৰিত মানুহৰু ভগৱানে বুৰিী কৰি দিছে গজিকে অস্থৰ দৰেকোনো বস্তুকে তেওঁক এনেছে পাবলৈ দিয়া নাই, বুদ্ধি খৰচ কৰি পৰিশ্ৰমৰ দ্বাৰাই পাবলৈ হে দিচ্ছে। মানুহক ফিৰে খেতি-বাতি কৰি নিজৰ থোৱা বস্তু উৎপল কৰি ইবই জীয়াই থাকিবলৈ ঈশ্বৰে বুজিৰ ভিতৰত কৈ দিয়ে তেনেদৰে মনক কৰ্ষণ কৰি জ্ঞান বুদ্ধি বঢ়াবলৈকো তেওঁক বুজাই দিছে। এই wগৱানৰ আদেশ বি মানুহে বা জাতিৰ জলপৰৱৰ হৈ পালন কৰে সেই মানুহ বা জাতিৰে সৈতে ইভৰ সৰ একো প্ৰভেদ নাই। ইতৰ অৰে সৈতে মানুহ বেলেগ কৰি শ্ৰেষ্ঠ গীৱ পাতিৰৰ ইচ্ছাতেই ভগৱানে মানুহৰ জ্ঞান বুদ্ধিক বিৰূপে বিকাশ কৰি পূৰ্ণতাৰ ফালে লাহে লাহে আলি আছে তাৰ প্ৰমাণ ইয়াতকৈ আচৰি একো নাই যে, অতীজৰেপৰা পুৰু পুৰু শানুক্ৰমে মানুহত ঈশ্বৰে যি যি ন ন ন বুজি প্ৰকাশ কৰি আহিছে তাক পিছৰ বংশ শিক্ষা বিৰৰ নিমিতে লোগ নোহোৱাকৈ মা- হৰ হতুৱাই শ্ৰুতি ৰূপে ৰাইছে। এই ভি মুখে মুখে পুৰৰ পৰম্পৰা ৰাখি থোকাতো বিঘিনি টে খুলি ঈৰে মানুহৰ বুজিৰ ৰাই ৰ সৃষ্টি কৰালে। এই ৰ খাৰ একো নহয় কেবল মমৰ তাৰ আৰু জ্ঞান বুদ্ধি কাৰ্যৰিলক লিখি থৈ যোৱা যা লিখাৰ কাৰণে কেবিলাক সাঙ্কেতিক চিহ্ন। এই চিৰিলাককেই আমাৰ কেৰে ব্ৰক্ষ্ম আৰ ৰোল। এই অকৰ যি আতি মানুহৰ মই বা এ জাতিৰপৰা যি জাতি মানুষে একৰি লয় গতৰ আন বুৰি শিষ্ণ উপাৰি চোৱা মাই সে আতিৰ মানুহে যে কোৰ অগস্ত্য অঙ্গ কি আছে লাহে নিৰ জাতীয় অস্তিত্ব লোপ কৰে ইয়াৰ ভুল নাই, ফিনো নেই মানুহৰ গতি কবি।
পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৮২০
অৱয়ব