আহাৰ, ১৮০৩।] FE পালে। গেইটো মূৰ নিৰ নহয়। ভুলি কাৰোবাৰ মূৰ লৈ কৰিলে। স, বাদানে পভান কেন ভুল আশে। খেলে, নাগাৰে সি কোষাধ্যক্ষ লাৰি পৰধৰ প্ৰয়ে আসাতি পৰে যিশ; সেহি পটৰ ৰা। সিহেতু শিষ্টৰ ব্যৱহাৰ! সিহেতু বিল গলে পলে! খুলি মূৰ ৰাখিছিলে যত, আমি লোকৰে মুৰ অত। ভ্ৰমে পৰণিৰ তুলি পিলো কত মোৰ; সেহেতু বিভ্ৰাট এই। কি বুজিব পৰ শিৰে মোৰ দুখৰশি! পৰ জ্বৰত কোন পৰে পিয়ে পানী, পৰৰ ভগিণী মৈলে কাৰ কিষা হানি"? পোষ্যপুত্ৰ, ক্ষাই লোৱা গত কেতিয়াও নহয় আপোন। যা! দূৰ! দূৰ! ঘণনীয় পৰমুৰ! কয় ধুঢ়ালোকে, “মি-বুধি খিলৰ ধে খুটি। পৰ-বুধি সমূলি দুদ্ধি। ঐশ। পৃথিবীৰপৰা চক আমি ৰূপৰ খলৰ নিচিনা দেখো; কিন্তু ই পৃথিবী নিচিনা এটা ডাঙৰ ঘূৰণীয়া বন্ধু। ইয়াৰ ব্যাস প্ৰায় ১৫ কোণ আৰু সে পৃথিবীৰ মেৰতকৈ ৯ ভাগৰ এক ভাগ। ই পৃথিবীৰপৰা প্ৰায় ১, ৫, ৬০ • ক্ৰোশ দূৰত আছে, সেই কাৰণে ইয়াক সৰু যে দেখি। ভেলোময় নহয়, সূৰ্যৰ পোৰ পৰি ইয়াক তোেময় পেপি চ নিয়ে
