এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
দ্বিতীয় বছৰ আহাৰ। ৰাহী। ১৮৩৪ শক। [৮ম সংখ্যা। গুৰু-গীতিমালা। বয়স গলেই কাম বৰাগ যেনেকৈ নোহোৱা হয়; পানী শুকালে পুখুৰীক পুখুৰী বুলি কোনে নো কৰ। বৰষাজ্ঞাৱে গৃহস্থালী তুমি | পাতা লোকেনেকৈ ৰক। তা হলে সংসাৰত আসক্তি মেধাকে জেলে। মৰণ আহিলে মৰিব লাগিব এৰছে সকলো কাম। ও গোষিৰ, জপা গোবিশ, | লোগোৰিৰ নাম। (সেই হে) (তুমি) সুন্দৰী কন্যাৰ ৰূপ সৌন্দৰ্য | বোধি হৈ তুমি; মিয়া মায়াৰ ৰেশত , | নোচোৱা কি শো শুনি। হে মৰ বিকা সিটি যাতে কাবিখা বুলি; কলৰ গতি কৰ বিকৃতি, শৰীৰে হৰ খুলি। মৰ আহিলে মৰিগণি